"Lato utkane z marzeń" Gabriela Gargaś

Tytuł: "Lato utkane z marzeń"

Cykl: Wieczór taki jak ten, tom 2

Autor: Gabriela Gargaś

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Ilość stron: 368

Rok wydania: 2018

Opis z okładki: "W małym bieszczadzkim miasteczku czas płynie leniwie. W ogrodzie przy Różanym Pensjonacie rozkwitają róże, a serce Michaliny tęskni za mężczyzną, którego pokochała pewnego zimowego wieczoru. Jej wybranek jednak odwiedza ją zdecydowanie zbyt rzadko, przez co ich miłość zostaje wystawiona na próbę.

Sielską atmosferę burzy przybycie tajemniczego Przemka, który spróbuje oczarować Michalinę i skraść jej serce. Czy uda mu się sprawić, że dziewczyna zapomni o ukochanym?"

Recenzja: W Złotkowie splatają się losy Jadwigi, Amelii, Wiktorii, Michaliny, Zofii, Patrycji, Przemka, Artura, Marka, Wincentego... każda z tych osób po swojemu przeżywa miłości i rozstania, uczy się kochać i wybaczać. Czy możliwe jest pojednanie marki z córką po latach? Jak wybrać między rodziną a ukochaną kobietą? Jak podjąć decyzję, kiedy serce jest podzielone na dwa światy?

Gabriela Gargaś ma styl, który porusza serce. Jej bohaterowie są autentyczni a klimat Złotkowa urzekający. Choć kolejny powieściowy hotelik to przebrzmiały motyw, nie wszystko kręci się wokół Różanego Pensjonatu. Osobiście najbardziej zaintrygowała mnie historia Jadwigi i Amelii. W zasadzie ta rodzina zasługuje na oddzielną książkę.
Spodobało mi się również poruszenie przez autorkę problemu prześladowania dziecka w grupie rówieśniczej. Szkoda, że nie doczekałam się rozwiązania tej sprawy.

Sięgając po książkę nie wiedziałam, że stanowi ona część cyklu. Przydałaby się taka informacja na okładce. Czytało się lekko i przyjemnie, chociaż nie było tak słodko jak to sugeruje okładka, swoją drogą przepiękna, podobnie jak dołączona do powieści kwiatowa zakładka. Lubię takie dodatki.

"Czasem do życia potrzeba tylko marzeń. (...) I powiem ci coś jeszcze: one nie muszą się szybko spełniać. Mogą sobie trochę poleżakować. Jak dobry piernik."

"Tęsknota jest jak przewlekła, nieuleczalna choroba. Nie ma na nią lekarstwa."

"Z jakichś powodów zmuszają nas, żeby wierzyć, że nie można kochać więcej niż jedną osobę. To bzdura. To kłamstwo. To jest prawdziwy powód wszystkich cierpień. Bo kochać można wiele razy, na kilka sposobów. Kochać można kilka osób, a nawet cały świat."
Carla Montero, "Zimowe wiatry na twojej twarzy"