Tytuł:
Autor:
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Ilość stron: 328
Data wydania: 12-04-2023
Moja ocena: 8/10
Główna bohaterka, Iga, pisze
książkę, trzecią w swoim dorobku. Najważniejszą, bo ostatnią.
Wysłuchuje ludzi, rozmawia z nimi
jak profesjonalna dziennikarka lub psycholog. Zwraca uwagę jej wieczny uśmiech
i pozytywne nastawienie. Z pozoru wydaje się, że tak mogą zachowywać się
ludzie, którzy nie znają życia, lecz to może być mylące.
Iga straciła już wiele, a to
jeszcze nie koniec. Z rodziny została jej dwójka starszych ludzi i siostra, z
którą nie ma kontaktu.
Iga zmienia życie osób, które
poznaje. Stara się im pomóc ze wszystkich sił, zapominając o sobie.
Gdy poznaje Michała oferuje mu
przyjaźń a on zaczyna się zakochiwać. Ten związek nie ma jednak przyszłości.
Igę otacza grupa przyjaznych jej
osób a ona pisze o samotności. Dotyka ona zarówno starych i chorych jak i
młodzież, dla której zapracowani rodzice nie mają czasu.
Mateusz ucieka się do
ostatecznych środków, by zwrócić na siebie uwagę.
Ella jest samotna w małżeństwie. Z zawodu terapeutka, nie radzi sobie z rozpadem własnego związku.
Każdy jest w jakimś momencie
życia samotny. Autorka słowami Igi przypomina nam, że trzeba cieszyć się każdym
dniem, bo nigdy nie wiadomo co jutro się zdarzy. Ilustruje to przypowieścią o
właścicielu konia.
Powieść nie była lekka. Dotykała
tematów trudnych, jak dorastanie w domu dziecka, strata bliskich, starość,
choroby i śmierć.
Myślę, że mimo wszystko warto ją
przeczytać, bo niesie pozytywne przesłanie.
Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas
https://linktr.ee/annadyczko_mczas
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz