Międzyczas: Gabriela Gargaś "Dam radę, a jak nie, to się rozjadę"

Tytuł: "Dam radę, a jak nie, to się rozjadę"

Autor: Gabriela Gargaś

Wydawnictwo: LUNA

Ilość stron: 352

Data wydania: 07-05-2025

Moja ocena: 7/10

"Dam radę, a jak nie, to się rozjadę” Gabrieli Gargaś to nietypowa książka motywacyjna. Nie jest to poradnik, raczej zbiór opowieści autorki — nie wiem, na ile zaczerpniętych z życia, a na ile zmyślonych — ale wszystkie łączy wspólny mianownik: pokazują, że po deszczu wychodzi słońce i z każdym bólem można sobie poradzić. Niezależnie od tego, czy chodzi o chorobę, zawiedzione nadzieje czy złamane serce.

Autorka pisze, że niektórzy ludzie, choć wydają się być dla nas wszystkim, potrafią odejść i zostawić po sobie tylko lekcję. Pokazuje, że nawet jeśli świat się wali, można popracować nad swoim nastawieniem. Najlepiej widać to na przykładzie mojej ulubionej opowieści z tej książki — o zgryźliwym tetryku i kobiecie w kwiecie wieku. On miał wszystkiego dość, mimo że był całkiem zdrowy. Ona, choć poważnie chora, okazywała radość życia i potrafiła wpłynąć na jego spojrzenie na świat. Stali się sobie bliscy jak dziadek i wnuczka. Ona do końca nie zdradziła, że coś jej dolega, dając mu radość poprzez wspólnie spędzony czas.

Ludzie są różni i nigdy nie wiemy, jaki bagaż niosą i ile kosztuje ich to, co robią. Dlatego nie należy nikogo oceniać z góry — nie znamy przecież całej historii. Ale z jednym nie mogę się zgodzić: że zdrada nie jest złem. Bo niezależnie od sytuacji, zawsze mamy wybór.

Ogólnie historie dają do myślenia, choć często przekazują truizmy. Ale takie proste mądrości chyba naprawdę docenia się dopiero w kryzysie. Z posłowia wynika, że autorka sama przeszła poważny kryzys. Przez swoje teksty jawi się jako osoba, która potrafi słuchać i widzi, jakie rzeczy i ludzie są naprawdę, pod powierzchnią pozorów.

Czyta się tę książkę tak, jakby się słuchało koleżanki, która łapie cię za rękę i mówi: „Słuchaj, coś ci opowiem”. Ciepło, z empatią, ja luzie i z prawdziwą przyjemnością.

Polecam!