Małgorzata Winkler-Pogoda "Córeczka"

Tytuł: "Córeczka"

Autor: Małgorzata Winkler-Pogoda

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie Białe Pióro

Ilość stron: 200

Data wydania: 05-04-2024

Booktour: Czytam dla przyjemności

Moja ocena: 6/10

 

Główna bohaterka powieści, trzydziestopięcioletnia Olga, to uznana artystka-rzeźbiarka, której życie zawodowe wydaje się spełnione. Jej historia zaczyna się od śmierci starszej przyjaciółki, Walerii – kobiety, z którą dzieliła dom i wiele lat życia. Z czasem jednak okazuje się, że relacja ta nie była tak przejrzysta, jak mogłoby się wydawać. Waleria zataiła przed nią ważne fakty, które rzucają nowe światło na ich współistnienie.

Tytułowa „Córeczka” ma w tej historii podwójne znaczenie. Dla Walerii Olga była niczym przybrana córka – opiekunka, towarzyszka, ktoś, komu oddała wszystko, łącznie z domem. Ale „córeczką” była też dla swojego ojca – ukochaną jedynaczką, której poświęcał cały swój czas. W dzieciństwie Olga była rozpieszczana, a ojciec rzucał wszystko, by móc z nią być. Nazywała go pieszczotliwie „Wróbelkiem”, a ich wspólne chwile – wyjazdy nad morze, zabawy, drobne gesty – wspomina z czułością.

Mimo to ich relacja uległa rozpadowi. Po jednej z kłótni Olga zerwała z ojcem kontakt. Dopiero jego nagłe zaginięcie podczas wyprawy na grzyby skłania ją do refleksji. Zanurza się we wspomnieniach – o ukochanym piesku, który był jej prezentem od ojca, o babci, która się nim opiekowała w czasie wakacji, o śmierciach tych bliskich jej istot, które zostawiły w niej bolesny ślad.

Z czasem wychodzi na jaw, że Olga nigdy nie pogodziła się z tym, że jej ojciec miał życie poza nią. Zazdrość o inne kobiety w jego otoczeniu podszyta była dziecinnym pragnieniem posiadania go na wyłączność. Choć wydaje się dojrzałą artystką, emocjonalnie zatrzymała się na etapie niedojrzałej dziewczynki.

Powieść jest głęboko nostalgiczna. Olga porównuje swoje wspomnienia do gliny – tworzywa, z którego lepi swoje rzeźby, bo sztuka to jedyne, na czym nauczyła się koncentrować. Ograniczona przez relację z Walerią, pozbawiona kontaktów towarzyskich i przestrzeni na bliskość z innymi, zbudowała swoje życie wokół samotności i tworzenia.

„Córeczka” to opowieść o kobiecie, która z lęku, zawiści i emocjonalnej ślepoty odcięła się od najważniejszej osoby w swoim życiu. Zaginięcie ojca staje się dla niej szansą na konfrontację z przeszłością i – być może – na odbudowanie zerwanych więzi.

Książka nie oferuje spektakularnych zwrotów akcji, skupia się przede wszystkim na wewnętrznym świecie bohaterki. Olga nie jest szczególnie sympatyczną postacią – zamknięta w sobie, mało empatyczna, świetnie czuje materię sztuki, ale zupełnie nie rozumie ludzi. To cichy, refleksyjny portret emocjonalnego dojrzewania, spóźnionego, ale wciąż możliwego.

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko