Tytuł: "
Cykl: Córki żywiołów, tom 2
Autor: Dorota Gąsiorowska
Wydawnictwo: Znak Literanova
Ilość stron: 586
Data wydania: 25-09-2024
Moja ocena: 8/10
„Córka powietrza” to drugi tom
cyklu „Córki żywiołów” Doroty Gąsiorowskiej, w którym autorka kontynuuje
opowieść o tajemnicach przeszłości i niezwykłej więzi z naturą. Tym razem
śledzimy losy Avy – młodej pisarki, która przyjeżdża do domu rodziców w Puszczy
Zielonej, aby zająć się nim podczas ich nieobecności. Choć zawsze była blisko
związana z rodzicami, wyczuwa, że coś przed nią ukrywają. Obawia się, że może
to dotyczyć zdrowia matki, która kilka lat wcześniej ciężko chorowała.
Zmagając się z blokadą twórczą,
Ava próbuje odnaleźć się w nowym miejscu. Jej uwagę przykuwa piękna, połyskliwa
ważka, która zdaje się mieć symboliczne znaczenie. Niespodziewanie otrzymuje
również tajemniczą przesyłkę. Próbując odkryć pochodzenie zawartości Ava wpada
na trop francuskiej poetki, której twórczość głęboko ją porusza.
Wkrótce Ava poznaje Kamila,
sąsiada tworzącego muzykę do gier, którego głośne utwory zakłócają jej spokój.
Mężczyzna okazuje się intrygujący, a jego towarzysz – nieposłuszny pies Misiek
– wprowadza nieco humoru do historii.
Narracja przeplata współczesne
losy Avy z opowieścią o Lalie, córce rzeźbiarza, której życie naznaczone jest
stratą bliskich osób i tajemnicami przeszłości. Lalie dorastała w domu pod
lasem w Huelgoat, skąd musiała się wyprowadzić z rodzicami. W jej historii
powraca motyw córek Frei z pierwszego tomu cyklu, a także magiczna ważka,
łącząca oba wątki. Lalie zmaga się z przesądami lokalnej społeczności, która
łatwo mogła uznać kobietę za wiedźmę. Spotkanie z dwiema siostrami o wieszczych
zdolnościach odmienia jej życie, a zawiedzione zaufanie i miłosne rozczarowania
wpływają na jej losy. Dopiero w czasach Avy prawda o przeszłości ma szansę
ujrzeć światło dzienne.
Dorota Gąsiorowska tworzy magiczny, nostalgiczny klimat, dzięki któremu zanurzamy się w spokojnym rytmie jej opowieści.
Jej bohaterki odczuwają głęboką
więź z naturą. Obie kobiety – Ava i Lalie – odkrywają rodzinne sekrety, z
którymi muszą się zmierzyć. Są to wrażliwe, empatyczne postaci potrzebujące
czasu, by zaakceptować prawdę. Szczególne znaczenie ma tu motyw adopcji –
autorka podkreśla, że matką jest ta, która wychowała, a nie ta, która urodziła.
Choć wątki romantyczne pojawiają
się w tle, najważniejsze są emocje, relacje rodzinne oraz twórczość bohaterek –
jednej jako poetki, drugiej jako pisarki. Akcja toczy się powoli, a styl Doroty
Gąsiorowskiej nasycony jest uczuciowością i melancholią, co wprowadza
czytelnika w bajkowy, pełen refleksji nastrój.
„Córka powietrza” to opowieść o odkrywaniu własnej tożsamości, rodzinnych sekretach oraz głębokiej więzi z naturą. Polecam ją czytelnikom ceniącym powieści obyczajowe z nutą nostalgii i magicznego realizmu.
Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas
https://linktr.ee/annadyczko_mczas
https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212
https://www.instagram.com/annadyczko_mczas
https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko
https://www.tiktok.com/@anna_dyczko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz