Tytuł: "Mokosz. Bogini mokrej ziemi"
Autor: Anna Sokalska
Wydawnictwo: Świat Książki
Ilość stron: 256
Data wydania: 15-05-2024
Moja ocena: 10/10
Fabuła książki skupia się na
życiu Eleny Radłowskiej, która przeżywa trudności związane z nieudanym
małżeństwem, problemami zdrowotnymi, a także konfliktem z teściową, Jadwigą
Radłowską. Po śmierci jej męża, Igora, Elena zostaje oskarżona o jego
zabójstwo, co stawia ją w trudnej sytuacji.
Kobieta wychowana w dysfunkcyjnej
rodzinie w ciągu lat doświadczyła wielu traumatycznych sytuacji. Wykształciła w
sobie pewien system obronny, który można mylnie wziąć za próbę manipulacji.
Teraz pozostająca w swojej samotności i bólu, czuje się atakowana przez służby
wezwane na miejsce znalezienia ciała.
Portrety psychologiczne postaci
są bogate i wielowymiarowe. Elena jest przedstawiona jako kobieta zagubiona,
doświadczająca traum z przeszłości, zmagająca się z problemami zdrowotnymi i
trudnościami w relacjach rodzinnych. Jadwiga to postać narcystyczna,
manipulująca i egoistyczna, która traktuje swoje dzieci jako przedmioty swoich
ambicji. Marian Borys to prokurator z wysokimi standardami moralnymi, który
stopniowo rozwija empatię i zrozumienie dla Eleny.
Relacje między postaciami są
skomplikowane i nacechowane konfliktami. Elena i Jadwiga toczą ze sobą batalie
emocjonalne i psychologiczne, które mają głębokie korzenie w ich historii
rodzinnej. Borys, będący pierwotnie po stronie oskarżenia, stopniowo nawiązuje
bardziej złożone relacje z Eleną, opartą na wzajemnym zrozumieniu i
współczuciu.
Symbolika tytułowej Mokosz, bogini mokrej ziemi, odnosi się do motywu macierzyństwa i płodności. Przez całą książkę obecna jest atmosfera płodnej ziemi, która jednak nie przynosi Elenie szczęścia macierzyńskiego. Porównania do przyrody obrazowane przez wodę nawilżającą ziemię, takie jak bagno czy deszcz, służą budowaniu napięcia i tajemniczości, podkreślając trudności i burzliwe emocje towarzyszące głównym wydarzeniom książki. Te elementy wpływają na atmosferę opowieści i dodają jej głębię oraz intensywność.
Książka "Mokosz. Bogini
mokrej ziemi" Anny Sokalskiej to głęboka podróż przez labirynt ludzkiej
psychiki, gdzie symbolika mokrej ziemi, odnosząca się do płodności i macierzyństwa,
stanowi kluczowy wątek.
Autorka w mistyczny sposób łączy
mitologię słowiańską z problemami współczesnego społeczeństwa, szczególnie
dotykając tematów samotności, trudności związanych z macierzyństwem oraz
niezrozumienia i stygmatyzacji. Poprzez bogatą symbolikę natury oraz
metaforyczne porównania, czytelnik przenika do głębi psychiki bohaterów, by
zrozumieć ich ból i dążenia. Powieść skupia się na relacjach międzyludzkich,
szczególnie tych między matką a dzieckiem oraz między małżonkami, podkreślając,
jak trudno jest zrozumieć drugiego człowieka i jego doświadczenia. Ostatecznie,
"Mokosz. Bogini mokrej ziemi" to opowieść o poszukiwaniu prawdy,
akceptacji i pojednaniu z własnym losem, a także o sile kobiecej determinacji w
obliczu przeciwności losu. To także opowieść o samotności. "Mokosz. Bogini
mokrej ziemi" rzuca światło na różne formy samotności, począwszy od
wewnętrznej izolacji emocjonalnej bohaterów, poprzez brak zrozumienia ze strony
otoczenia, aż po samotność związaną z trudnościami w relacjach międzyludzkich.
Każda z postaci doświadcza samotności w inny sposób: Elena w związku z
problemami z płodnością i brakiem zrozumienia ze strony małżonka; Igor, będący
pod silnym wpływem matki oraz odczuwający presję bycia "idealnym mężem";
a także Jadwiga, która pomimo otaczającego ją rodzinnego kręgu, czuje się
odseparowana od reszty świata, choć jest to determinowane przez jej
narcystyczną osobowość. Samotność jest więc jednym z głównych motywów w
powieści, ukazując jak głęboko wpływa na życie i decyzje bohaterów.
"Mokosz. Bogini mokrej
ziemi" Anny Sokalskiej to niewątpliwie książka przedstawiająca głęboką
analizę ludzkiej psychiki, wplatająca wątki mitologiczne z problemami
współczesnego społeczeństwa. Symbolika mokrej ziemi i motyw samotności nadają
opowieści głębi i intensywności, ukazując różne formy izolacji emocjonalnej i
trudności w relacjach międzyludzkich. To fascynująca podróż przez labirynt
ludzkich doświadczeń i emocji, która z pewnością pozostawi czytelnika z
refleksjami na długo po zakończeniu lektury.
Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas
https://linktr.ee/annadyczko_mczas
https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212
https://www.instagram.com/annadyczko_mczas
https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko
https://www.tiktok.com/@anna_dyczko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz