środa, 26 czerwca 2024

Marcin Mortka "La Tumba de las Piratas"

Tytuł: "La Tumba de las Piratas"

Cykl: Karaibska krucjata, tom 0,7 (3)

Autor: Marcin Mortka

Wydawnictwo: SQN

Ilość stron: 400

Data wydania: 29-05-2024

Moja ocena: 8/10

 

W „La tumba de Las Piratas” kapitan William O’Connor z załogą trafia na tajemniczą, nawiedzoną wyspę, której nie ma na mapach. Tam spotyka legendarnego olbrzyma ludojada oraz duchy słynnych korsarzy. Jego przeciwnik zdobył pomoc nadprzyrodzonych sił, aby przejąć kontrolę nad regionem Jamajki. Billy na pokładzie nieco już przechodzonej Magdaleny rusza do walki z Szalonym Hrabią.

Ten tom obfituje w akcję i bitwy morskie, a także kontynuuje wątek miłosny poprzez ponowne pojawienie się Manueli, która odrzuca O’Connora, powodując jego rozpacz. William ciągnie swoją krucjatę wspierany przez Diabła Morskiego i ojca jezuitę. Na otwartym morzu siły kaperskiej floty i piratów stoczą decydującą bitwę, w której udział wezmą także duchy i przerażający demon zwany Czarnym Szkwałem.

W tle słychać skrzeki mew o dziwnie znajomym brzmieniu. Ten tom przynosi pożegnanie dzielnej fregaty „Magdalena”, która tonie po ostatniej bitwie. Postacie pełne charakteru i humoru sprawiają, że książka jest prawdziwą ucztą dla miłośników pirackich przygód. Mortka umiejętnie łączy elementy przygodowe z nadprzyrodzonymi, tworząc wciągającą i dynamiczną narrację, która zadowoli zarówno stałych fanów serii, jak i nowych czytelników.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



 

 

 

 

  

Krzysztof Puwalski, Anna Robak-Reczek "Anatomia wojownika"

Tytuł: "Anatomia wojownika"

Autor: Krzysztof Puwalski, Anna Robak-Reczek

Wydawnictwo: Bellona

Ilość stron: 264

Data wydania: 15-05-2024

Moja ocena: 8/10

 

„Anatomia wojownika” autorstwa Krzysztofa Puwalskiego i Anny Robak-Reczek, wydana przez Bellonę, to pouczająca książka, w której osobiste wspomnienia komandosa przeplatają się z refleksjami na temat bycia wojownikiem. Puwalski przekonuje, że wojownikiem może być każdy z nas, nie tylko żołnierz czy sportowiec, poprzez wyrobienie technik pomagających w radzeniu sobie z codziennymi i zawodowymi wyzwaniami.

Autor podkreśla znaczenie pozytywnego myślenia i wdzięczności, zarówno za wielkie, jak i małe rzeczy. Ważne jest stawianie sobie konkretnych celów i planowanie drogi do ich osiągnięcia. Zachęca do marzenia o rzeczach wielkich, zgodnie z mottem „granica tego, co możliwe, jest w twojej głowie”. Puwalski tłumaczy także sens żmudnych treningów, które kształtują odruchy niezbędne w stresujących sytuacjach.

Książka zawiera opowieści o drodze Puwalskiego z polskiej prowincji do udziału w międzynarodowych misjach wojskowych oraz o jego początkach w szkoleniu zwierząt. Szczególnie interesujące są wspomnienia o tworzeniu w polskiej armii Grupy Przewodników Psów Bojowych GROMu. Puwalski dzieli się praktycznymi radami dotyczącymi osiągania celów, cieszenia się drogą do nich oraz wartości odpoczynku, ilustrując to anegdotą o dwóch drwalach.

Książka jest napisana w przystępnym, gawędziarskim stylu i bogato ilustrowana autentycznymi zdjęciami, które zachowują anonimowość żołnierzy. Znajdziemy w niej również relacje z pierwszych zagranicznych misji polskiego oddziału, który był nieprzygotowany i musiał uczyć się na miejscu, licząc na wsparcie bardziej doświadczonych kolegów z innych krajów.

Osobiście najbardziej zainteresowały mnie wzmianki o pracy z psami bojowymi, ich posłuszeństwie i skupieniu na celu po treningu wojskowym, a także różnice w podejściu do tworzenia więzi z psami w różnych krajach.

Książka oferuje ciekawy wgląd w polskie misje wojskowe i szkolenie psów bojowych, a także podaje konkretne techniki opanowania stresu, planowania działań i zadbania o odpoczynek. Dzięki temu może zainteresować nie tylko fanów tematyki militarnej, ale również każdego, kto poszukuje praktycznych rad na temat radzenia sobie z wyzwaniami codziennego życia.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



 

 

  

Molly James "Jak to się skończy?"

Tytuł: "Jak to się skończy?"

Autor: Molly James

Wydawnictwo: Muza

Ilość stron: 384

Data wydania: 20-09-2023

Moja ocena: 7/10

 

"Trzy pocałunki. Dwa zerwania. Jedno szczęśliwe zakończenie..."

Kobiety w rodzinie Amy mają dar: widzą przyszłość związku po pierwszym pocałunku. Amy, po latach nieudanych prób, w końcu na weselu przyjaciółki całuje trzech mężczyzn, ale nie pamięta, który z nich jest tym jedynym. Powieść opowiada o jej perypetiach miłosnych i próbach odkrycia tożsamości idealnego partnera.

Amy umawia się na randki z dwoma mężczyznami, których udało jej się namierzyć. Jeden jest miły i ma niebanalny pomysł na życie, drugi na pozór uroczy, ale w emocjach nieprzyjemny, co oznaczałoby ciągłe próby przypodobania się mu. Trzeciego mężczyzny Amy nie może odnaleźć, ale jest ktoś, kto zawsze był przy niej – jej najlepszy przyjaciel. Amy jest ślepa na to, co czytelniczki romansów widzą od początku.

Dodatkowym atutem powieści jest wzmianka o chorującej na Alzheimera matce Amy, przebywającej w domu spokojnej starości. Relacja między schorowaną matką a oddaną jej córką jest wzruszająca, a akceptacja tej sytuacji przez potencjalnego partnera Amy jest istotnym wątkiem.

"Jak to się skończy?" to urocza i zabawna powieść o przyjaźni i miłości, nie tylko tej romantycznej. Książka jest idealna na lato, pełna humoru i emocji, wciągająca od pierwszych stron. Przedstawia również osoby o różnych orientacjach seksualnych, wprowadzając różnorodność bohaterów, wśród których każdy z czytelników znajdzie osobę, z którą może się utożsamić.


 

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko


 

 


Konrad Makarewicz "Głęboko pod powierzchnią"

Tytuł: "Głęboko pod powierzchnią"

Autor: Konrad Makarewicz

Wydawnictwo: NovaeRes

Ilość stron: 384

Data wydania: 20-06-2023

Moja ocena: 7/10

 

"Głęboko pod powierzchnią" Konrada Makarewicza to trudna emocjonalnie historia, ukazująca patologiczny związek Tymona i Nadii. Tymon, pełen nadziei na lepszą przyszłość, wyjeżdża do Szwecji, by pracować. Gdy jego zatrudnienie się przedłuża Nadia ma dołączyć do niego. Między parą już w Polsce nie układało się dobrze. Nadia powoli, lecz konsekwentnie odsuwała się od Tymona.

Mężczyzna ma nadzieję na nowy start, ale ich relacja szybko się rozpada. Nadia, po przyjeździe, staje się niezadowolona i drażliwa, a jej zachowanie jest trudne do przewidzenia. Gdy znika, Tymon rusza jej śladem do Norwegii, lecz jego poszukiwania kończą się fiaskiem.

Diagnoza choroby psychicznej u Nadii miała pomóc. Kobieta dostaje odpowiednie leki, lecz z czasem z nich rezygnuje, co tylko pogłębia problemy. Jej relacja z Tymonem jest pełna emocjonalnych huśtawek, pretensji i wzajemnego niezrozumienia. Wizyta u rodziny Nadii na Ukrainie nie przynosi ulgi, a gdy wybucha wojna, Tymon decyduje się zostać, doświadczając traumatycznych przeżyć wojennych.

Autor ukazuje Tymona jako dobrego człowieka, miotającego się w niszczącej relacji, podczas gdy Nadia manipuluje jego uczuciami. Ich związek wydaje się bez przyszłości, ale nie zostaje definitywnie zakończony, pozostawiając czytelnika w niepewności co do dalszych losów bohaterów.

Choć nie jest to lekka lektura, książka jest dobrze napisana i szybko się ją czyta. Makarewicz skutecznie ukazuje destrukcyjną moc toksycznych relacji i wpływ traumy wojennej na człowieka, tworząc pełen napięcia i emocji obraz ludzkiego cierpienia.

Powieść zainteresuje osoby poszukujące realistycznego spojrzenia na trudne relacje międzyludzkie oraz na tematykę wojny. Książka nie skupia się na sielankowej miłości, ale na dramatycznych losach Tymona i Nadii, które ukazują, jak toksyczne relacje mogą wpływać na życie ludzkie.

Autor, mający doświadczenie z pobytu na Ukrainie w czasie wojny, wnosi do powieści autentyczność w przedstawieniu wojennych wydarzeń. To sprawia, że opisane w książce sceny wojenne są głęboko przemyślane i wiarygodne.

Dzięki autentyczności opisów wojennych wydarzeń oraz głębokiemu spojrzeniu na skomplikowane relacje międzyludzkie powieść może zainteresować czytelników, poszukujących książki, która przynosi zarówno emocjonalne wrażenia, jak i refleksję nad ludzkimi losami. Niesprecyzowane zakończenie daje czytelnikowi możliwość zadecydowania jak potoczą się dalsze losy bohaterów.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



 

 

  

Margaret Atwood "Kobieta do zjedzenia"

Tytuł: "Kobieta do zjedzenia"

Autor: Margaret Atwood

Wydawnictwo: Wielka Litera

Ilość stron: 320

Data wydania: 28-09-2022

Moja ocena: 6/10

 

"Kobieta do zjedzenia" Margaret Atwood to przełomowa powieść, która w fascynujący sposób eksploruje temat tożsamości, niezależności i roli kobiety w społeczeństwie. Historia Marian, młodej kobiety pracującej w firmie ankietującej gospodynie domowe, wciąga czytelnika w głąb jej skomplikowanego życia i relacji.

Marian jest w związku z Peterem, na pozór mężczyzną idealnym, który powinien dać jej stabilizację. Sęk w tym, że ona go nie kocha. Jest z nim niejako z przyzwyczajenia. Gdy podczas badań w terenie poznaje Duncana, zyskuje nową perspektywę. Okazuje się, że nie każdy musi być idealny albo nawet typowy. Oboje mają jakieś dziwactwa, ale pasują do siebie. Z właściwą osobą można przyjemnie spędzać czas bez specjalnego wysiłku i wbijania się w oczekiwaną społeczną rolę.

Marian obserwuje różne podejścia do macierzyństwa i małżeństwa. Jej współlokatorka, Ainsley, pragnie dziecka, nawet jeśli ma być samotną matką, za to Clara jest zmęczona trzecią ciążą i zamiast się cieszyć popada w apatię, choć mąż spełnia wszystkie jej zachcianki. Marian sama już nie wie czego chce i jaka powinna być. Usiłuje się dostosować do otoczenia, przez co dopada ją jadłowstręt i ataki paniki.

Atwood doskonale oddaje psychologiczne zmagania Marian, która z jednej strony realizuje się zawodowo, a z drugiej strony zmaga się z narastającymi wątpliwościami dotyczącymi swojego życia osobistego. Jej relacja z przewidywalnym Peterem oraz tajemniczym Duncanem wprowadza dodatkowe napięcie i pogłębia jej wewnętrzne konflikty.

Książka łączy humor z głęboką analizą ludzkich emocji i zachowań. Atwood porusza kwestie, które są nadal aktualne, takie jak oczekiwania społeczne wobec kobiet, presja macierzyństwa czy poszukiwanie własnej tożsamości. Postacie drugoplanowe, takie jak Ainsley i Clara, dodają historii barw i ukazują różne aspekty kobiecego doświadczenia.

Jednym z najbardziej poruszających elementów powieści jest moment, w którym Marian piecze ciasto w kształcie kobiety i decyduje się je zjeść. Ten akt symbolizuje jej ostateczne przebudzenie i odrzucenie fałszywych oczekiwań narzuconych przez społeczeństwo i samego Petera. To mocny i niezapomniany obraz emancypacji.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



 

 


Paweł Kopijer "Gwardia Słonecznej"

Tytuł: "Gwardia Słonecznej"

Cykl: Trylogia Deina, tom 1

Autor: Paweł Kopijer

Wydawnictwo: PANKO

Ilość stron: 400

Data wydania: 12-05-2024

Moja ocena: 8/10

 

"Gwardia Słonecznej" Pawła Kopijera, pierwszy tom trylogii Deina, rozgrywa się dziewiętnaście lat po wydarzeniach z trylogii Mitrys. Historia ta przenosi czytelników do świata Eanii, gdzie młody wojownik Dein, wychowany w górach, marzy o dołączeniu do elitarnej Gwardii Słonecznej, straży królowej Amadal. Jego los łączy się z Morienne, dziedziczką królewskiego rodu Myriadii, w momencie, gdy nadciąga konflikt z Sitlarami, grożący katastrofą.

Powieść przedstawia bohaterów na tle skomplikowanych intryg politycznych, ukazując ich jako pionki w większej grze. Wielowątkowa fabuła pełna jest mrocznych tajemnic i politycznych machinacji. Autor wprowadza nowych bohaterów, jednocześnie nawiązując do postaci z wcześniejszej trylogii Mitrys, takich jak Noran, Winea, Semael i Bruneira.

Dein, marzący o wstąpieniu do Gwardii Słonecznej, zawiera pakt z młodą arystokratką Morienne przed turniejowymi eliminacjami. Ich losy splatają się w walce z mrocznymi siłami zagrażającymi królestwu, a oboje stają się ważnymi pionkami w politycznej grze. Zadania Gwardii stają się kluczowe, gdy Darkonom udaje się przeniknąć ochronne zaklęcia królestwa. Morienne i Dein mogą być zmuszeni stawić czoła wrogowi.

Zakończenie powieści pozostawia wiele pytań dotyczących dalszych losów bohaterów, zwiększając napięcie i oczekiwanie na kolejne części. Erudycja autora i jego dbałość o język sprawiają, że powieść jest nie tylko interesującą kontynuacją wcześniejszych wydarzeń, ale również literacko wartościową pozycją.

Początek nowej serii przypadnie do gustu zarówno czytelnikom zaznajomionym już z twórczością autora, jak i nowym fanom fantastyki, którzy mogą poczuć się zachęceni do sięgnięcia po tomy z pierwszej serii. Rozpoczyna się wspaniała, nowa przygoda. 


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



wtorek, 18 czerwca 2024

Ewelina Miśkiewicz "Tam, gdzie pada cień"

Tytuł: "Tam, gdzie pada cień"

Autor: Ewelina Miśkiewicz

Wydawnictwo: Initium

Ilość stron: 296

Data wydania: 22-05-2024

Moja ocena: 9/10

 

"Tam, gdzie pada cień" Eweliny Miśkiewicz, wydana przez Initium, to powieść napisana w pierwszoosobowej narracji, odkrywająca tajemnice pozornie zwykłej rodziny, którą dotykają następujące po sobie nieszczęścia. Każde z trzech współistniejących pokoleń, które przedstawia autorka, nosi swoje skazy, co czyni tę historię pełną głębokich animozji i mrocznych emocji.

Główna bohaterka, od początku ukazująca co najmniej dziwne nastawienie, przejawia silną obsesję na punkcie swojej teściowej, którą nazywa "matką". Jej niejednoznaczne uczucia wobec zaginionej córki, Karolinki, sugerują poważne zaburzenia psychiczne. Relacje z mężem, dziadkiem i synem są pełne napięć i wzajemnych pretensji, a każda interakcja w rodzinie jest naładowana negatywnymi emocjami. Bohaterowie bronią swojej przestrzeni, patrząc na siebie z podejrzliwością i wrogością, co czyni ich dom miejscem pełnym konfliktów i destrukcji.

Narratorka, obsesyjnie związana z ideą idealnej matki, przeżywa niepowodzenia swojej własnej rodziny i pragnie miłości, której nigdy nie zaznała. Jej relacje z mężem są skomplikowane, a wzmianki o zaginionej córce nasycone są niechęcią i nienawiścią. Z kolei wspomnienia o teściowej pełne są czułości i nostalgii, choć daleko im do ideału.

Atmosfera domu, przesycona napięciem i wzajemnymi pretensjami, przekazuje czytelnikowi emocjonalny ciężar i toksyczność tego środowiska. Relacje rodzinne, pozbawione bliskości i wsparcia, ukazują destrukcyjne wzorce przekazywane z pokolenia na pokolenie. Każda interakcja jest pełna negatywnych emocji, co sprawia, że powieść jest nie tylko psychologicznym studium rodziny, ale także przejmującą opowieścią o ludzkich słabościach i traumach. Niejasne okoliczności śmierci babki i zaginięcia wnuczki kwalifikują ten dramat jako thriller lub kryminał.

Powieść Eweliny Miśkiewicz wzbudza uczucia przygnębienia i napięcia, trzymając czytelnika w niepewności co do zakończenia, i zadając pytania o prawdziwe źródła konfliktów i mrocznych tajemnic skrywanych przez bohaterów. Książka z pewnością przypadnie do gustu czytelnikom, którzy nie boją się mocnych tematów i mrocznych emocji.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



 

  

Michael Grothaus "Piękni, lśniący ludzie"

Tytuł: "Piękni, lśniący ludzie"

Autor: Michael Grothaus

Wydawnictwo: StoryLight

Ilość stron: 472

Data wydania: 15-05-2024

Moja ocena: 9/10

 

"Piękni, lśniący ludzie" Michaela Grothausa, wydana przez StoryLight, to powieść science fiction osadzona w niedalekiej przyszłości. Głównym bohaterem jest siedemnastoletni John, genialny programista z Ameryki, który przyjeżdża do Japonii, aby podpisać lukratywny kontrakt z Sony. Dzięki zdobytym pieniądzom, John ma nadzieję spełnić swoje marzenie.

Podczas spaceru ulicami Tokio, John słyszy tajemniczy głos mówiący: "Stoisz u progu nowego świata". Chociaż początkowo myśli, że to mówi jeden z botów, wkrótce zdaje sobie sprawę, że coś jest inaczej. Znudzony i szukający wrażeń, trafia do kawiarni prowadzonej przez byłego zapaśnika sumo, Goeido. W kawiarni spotyka piękną kelnerkę Neotnię i jej niezwykłego psa, którzy stają się kluczowymi postaciami w jego życiu.

Po nocnej alkoholowej integracji z Goeido, John jest świadkiem dziwnej i potencjalnie niebezpiecznej sytuacji, ale przypisuje to omamom pijanego umysłu. Zbliżając się do Neotnii, odkrywa, że skrywa ona wiele tajemnic. Okazuje się, że jej ojciec zaginął jakiś czas temu, a John decyduje się pomóc jej w poszukiwaniach.

Ich wspólna droga prowadzi do Hiroszimy, gdzie odwiedzają muzeum ukazujące świat po katastrofie. Ta wizyta robi na nich duże wrażenie i skłania do głębokich refleksji na temat technologii, które mogą być zarówno błogosławieństwem, jak i zagrożeniem. Wątki te przewijają się w rozmowach bohaterów na temat nowych technologii, które mogą zmieniać życie, ale też stanowić poważne niebezpieczeństwo.

Świat przedstawiony w powieści jest targany konfliktami między USA a Chinami, a dezinformacja i manipulacje są na porządku dziennym. John i Neotnia stają przed dylematem: czy powinni wykorzystać swoje odkrycia dla własnej korzyści, czy też zaoferować możliwość lepszego życia innym?

Podobnie, ojciec Neotnii musiał kiedyś zdecydować, czy jego technologia powinna być udostępniona światu, ryzykując jej niewłaściwe wykorzystanie, czy też zniszczona, aby uniknąć potencjalnych katastrof. Neotnia, będąc w posiadaniu kluczowej wiedzy, staje przed moralnym konfliktem, mogąc podjąć decyzję, na którą jej ojciec się nie zdobył.

"Piękni, lśniący ludzie" to głęboko refleksyjna powieść z delikatnymi wątkami romansowymi i sensacyjnymi. Bohaterowie, wrażliwi i skłonni do przemyśleń oraz poświęceń, dbają o osoby słabsze, dając przykład dobrego postępowania. Świat wykreowany przez Grothausa jest fascynujący, przedstawiając wizję przyszłości, która ukazuje zarówno dobre, jak i złe strony technologii. Sposób ich wykorzystania zależy od ludzi, a decyzje, które podejmują bohaterowie, stawiają ich przed moralnymi dylematami o ogromnym znaczeniu.

Grothaus skutecznie łączy elementy science fiction z głębokimi refleksjami nad naturą ludzką, tworząc powieść, która skłania do przemyśleń i zostaje z czytelnikiem na długo po zakończeniu lektury.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



  

Antologia opowiadań "Cztery żywioły magii"

Tytuł: "Cztery żywioły magii"

Autor: Milena Wójtowicz, Marta Kisiel, Magdalena Kubasiewicz, Aneta Jadowska

Wydawnictwo: SQN

Ilość stron: 352

Data wydania: 15-05-2024

Moja ocena: 10/10

 

"Cztery żywioły magii" to zbiór czterech opowiadań, stworzony przez utalentowane polskie autorki: Milenę Wójtowicz, Martę Kisiel, Magdalenę Kubasiewicz i Anetę Jadowską. Każde opowiadanie nawiązuje do innego żywiołu, oferując czytelnikom różnorodne podejścia do magii, humoru i emocji.

"Zawieje, zamiecie" Mileny Wójtowicz

To opowiadanie wprowadza nas w świat wiatru, przedstawiając historię Majki Brzozowskiej, która wyznaje swojemu mężowi, że jest wietrzycą. Jej mąż reaguje strachem i odrzuceniem, podczas gdy ich syn przyjmuje to naturalnie. Silne emocje Majki wywołują huragan, który trzeba poskromić. Pomagają jej Zorze, istoty mające władzę nad czasem. Opowiadanie jest pełne dynamicznej akcji i humorystycznych dialogów, co świetnie oddaje porywczy charakter wiatru.

"Jak długo żyje motyl?" Marty Kisiel

Trzy bohaterki, Tomira, Kira i Filomena, które nie są ludźmi, zmagają się z kryzysem w cukierni Tomiry spowodowanym rewitalizacją rynku. Prace budowlane kończą się odsłonięciem betonowej pustyni, co prowadzi do otwarcia wrót piekieł. Opowiadanie obfituje w humor i zabawne dialogi, a sposób, w jaki bohaterki pokonują demona, wykorzystując drobny druczek, jest zarówno sprytny, jak i komiczny.

"Wspomnienie ognia" Magdaleny Kubasiewicz

Historia Heleny Mileckiej, czarownicy pracującej w magicznej jednostce straży pożarnej, która zmaga się z nietypowym pożarem o magicznym podłożu. Jej dar poskramiania płomieni nie działa jak zwykle, co zmusza ją do szukania innych rozwiązań. Jan Twardowski z Loży Magii prowadzi dochodzenie, podczas gdy Helena kieruje się intuicją. Opowiadanie oddaje grozę i ryzyko związane z ogniem, tworząc napięcie i dramatyzm.

"Wnuczka morza" Anety Jadowskiej

Opowieść o Marze, osiemnastoletniej dziewczynie, która marzy o powrocie nad morze, mimo traumy związanej z utratą ojca. Pomimo sprzeciwu matki ostatecznie decyduje się na przeprowadzkę. Dzięki poznanej przypadkiem ciotce z upodobaniem do kajmaku Mara odkrywa magiczną wyspę wodniaków i prawdę o sobie. To nostalgiczne opowiadanie, nasycone tęsknotą i pięknem, ukazuje moc i niebezpieczeństwo żywiołu wody.

Cztery żywioły magii" to zbiór, który zachwyca różnorodnością nastrojów i podejść do tematyki mocy natury. Każde opowiadanie wyróżnia się nie tylko stylem, ale i biegłością autorek w tworzeniu wyjątkowych światów i bohaterów. Od dynamicznego i humorystycznego podejścia do wiatru, przez ironiczne i komiczne zmagania z ziemią, po dramatyczne starcie z ogniem i nostalgiczną podróż w głąb wodnego świata – każda historia oferuje coś unikalnego. Mistrzostwo językowe i humor sprawiają, że zbiór jest niezwykle przyjemny w odbiorze, a różnorodność emocji i tematów zadowoli każdego miłośnika fantastyki.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



  

Magdalena Krauze "Nigdy za ciebie nie wyjdę"

Tytuł: "Nigdy za ciebie nie wyjdę"

Autor: Magdalena Krauze

Wydawnictwo: Mięta

Ilość stron: 352

Data wydania: 08-05-2024

Moja ocena: 8/10

 

"Nigdy za ciebie nie wyjdę" Magdaleny Krauze to pełna humoru i emocji powieść o miłości, rodzinnych więzach i przezwyciężaniu przeciwności.

Liwia, świeżo upieczona absolwentka fizjoterapii, pracuje na stacji benzynowej we Wrocławiu. Mieszka z babcią i ciocią, byłą zakonnicą, co sprawia, że jej dom jest pełen żywych interakcji i zabawnych sytuacji. Jej życie komplikuje się, gdy spotyka Mateusza, który obejmuje kierownicze stanowisko w sieci stacji benzynowych po swoim dziadku. Podczas pierwszego spotkania Liwia narzeka na nową politykę firmy, nie wiedząc, że słucha jej sam Mateusz. Początkowo zirytowany, Mateusz zaczyna brać sobie do serca uwagi pracowniczek, gdyż również klienci nie są zachwyceni zmianami.

Liwia została zraniona przez byłego chłopaka i postanowiła nigdy nie dopuścić żadnego mężczyzny do swojego serca. Jednak Mateusz, niczym bohater romansu, stara się skruszyć jej mury. Pomimo przewidywalnego rozwoju fabuły, książka czyta się bardzo przyjemnie, szczególnie dzięki zabawnym dialogom i interakcjom między babcią a ciocią Liwii.

Książka przedstawia relacje międzyludzkie na tle różnych pokoleń, w tym możliwość pogodzenia się po latach i odkrywania ludzkich pobudek. Liwia zyskuje uwagę rodziców, której zawsze pragnęła, lecz dostrzega, że nie jest ona bezinteresowna. Mateusz znajduje siłę, by postawić się matce, utrzeć nosa siostrze i rozmówić się z nachalną dziewczyną, by dalej pójść swoją drogą. Mateusz naraża nowo zbudowane zaufanie Liwii, gdy pojawia się jego dziewczyna, jednak wszystko kończy się wielkim happy endem pełnym serduszek.

"Nigdy za ciebie nie wyjdę" to ciepła i zabawna opowieść o miłości, przeznaczeniu i sile rodzinnych więzi. Bohaterowie, którzy zarzekali się, że już nigdy nie pokochają, potrafią spojrzeć krytycznie na swoje wybory i je zweryfikować. Błędy z przeszłości da się naprawić i odzyskać szczęście, a przeszłość, choć niekoniecznie idealna, dała jednak coś dobrego. Bez przeszłych wydarzeń Liwia i Mateusz nigdy by się nie poznali i nie zyskali szansy na miłość.

"Nigdy za ciebie nie wyjdę" to ciepła, zabawna i wzruszająca historia, która pokazuje, że warto dać sobie i innym drugą szansę. To opowieść o tym, że przeszłość, choć pełna błędów, może prowadzić do szczęśliwego zakończenia. Krauze przedstawia bohaterów w sposób autentyczny, z ich wadami i zaletami, co czyni książkę nie tylko przyjemną lekturą, ale także refleksyjną podróżą przez ludzkie emocje i relacje. Powieść spodoba się zarówno marzycielkom, jak i buntowniczkom.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



  

Antologia opowiadań "Grand Central. Historie o wojnie i miłości"

Tytuł: "Grand Central. Historie o wojnie i miłości"

Autor: Alison Rychman; Jenna Blum; Sarah McCoy; Melanie Benjamin; Sarah Jio; Erika Robuck; Kristina McMorris; Amanda Hodgkinson; Pam Jenoff; Karen White  

Wydawnictwo: Świat Książki

Ilość stron: 432

Data wydania: 08-02-2023

Moja ocena: 9/10

 

"Grand Central. Historie o wojnie i miłości" to zbiór opowiadań autorstwa dziesięciu pisarek, wydany przez Świat Książki.

"Powrót do domu" Alison Rychman

Greg, wirtuoz skrzypiec, i Liesel, utalentowana tancerka, to emigranci, których wojna Hitlera zmusiła do ucieczki z ojczystych krajów. Spotykają się na dworcu Grand Central, gdzie Greg, grając różne utwory, stara się odkryć pochodzenie Liesel, co ostatecznie prowadzi do ich spotkania.

"Szczęściarz" Jenna Blum

Peter, ocalały z Holocaustu, mieszka w Nowym Jorku. Pracuje jako kelner, ale zostaje zwolniony z powodu numeru na przedramieniu, który odpycha klientów. Mimo że jest nazywany "szczęściarzem", stracił całą rodzinę w Auschwitz. Zmęczony upokorzeniami, decyduje się na wyjazd. Ciekawostką jest pojawienie się skrzypka z poprzedniego opowiadania w tle tej historii.

"Gałązka leszczyny" - Sarah McCoy

Caty, pochodząca z Luksemburga i świadek złego traktowania niepełnosprawnych, spotyka w pociągu niewidomego mężczyznę. Dzięki niemu poznaje alfabet Braille'a i nowe podejście do osób z defektami. Tytuł opowiadania pochodzi z baśni braci Grimm, symbolizując nadzieję i ochronę przed złem.

"Kącik pocałunków" Melanie Benjamin

Osiemnastoletnia Marjorie Konigsberg marzy o karierze aktorskiej. Spotyka się z łowcą talentów Abe'em Holmsem na dworcu Grand Central, mimo że jej rodzice są sceptyczni. Marjorie zastanawia się, czy Abe ma uczciwe zamiary wobec niej.

"Wkrótce się zobaczymy" Sarah Jio

Rose, mijając się z Marjorie, jedzie załatwić pewną sprawę w Seattle. Sam wręcza jej pierścionek, nie wiedząc, że Rose jest już mężatką. W pociągu spotyka Grace, która daje jej ważną życiową lekcję. Rose musi zdecydować, z kim chce być.

"Dalej pójdę sama" Erika Robuck

Mary Josephine, mama małego Timmy'ego, zmaga się z przemocą domową ze strony Mitcha. Przypadkowo poznana kobieta, której córka również była ofiarą przemocy, pomaga Mary zrozumieć, że musi się uwolnić, zanim będzie za późno.

"Ponowne spotkanie" Kristina McMorris

Virginia odwiedza grób przyjaciółki Millie, która zginęła, biorąc zastępstwo za Virginię. Millie dała jej szansę spotkania się z chłopakiem Tazem. Teraz Virginia zastanawia się, czy dać Tazowi kolejną szansę.

"Blaszane miasteczko" Amanda Hodgkinson

Irene, wojenna żona, wyjechała do Ameryki. Jej córka Molly opowiada historię ich przeprowadzki do Nowego Jorku, gdzie zaczynają nowe życie.

"Sznur pereł" Pam Jenoff

Ella przyjeżdża do Nowego Jorku i spotyka Davida Mandla, ocalałego z Birkenau. David wprowadza Ellę w realia życia po wojnie i pomaga jej odnaleźć się w nowym świecie.

"Pora zbiorów" Karen White

Ginny jedzie na Grand Central, by spotkać się z Willem, który wraca do rodzinnego gospodarstwa po udarze ojca. Przeszłość pełna zazdrości i wojny wpływa na ich relacje, ale Ginny ma nadzieję na nowy początek.

Opowiadania łączy motyw miejsca - dworzec Grand Central w Nowym Jorku - oraz czas akcji, obejmujący drugą wojnę światową lub okres tuż po niej. Bohaterowie, będąc w drodze do nowej przyszłości, spotykają się w tym miejscu, gdzie ich losy się krzyżują. Każda postać dąży do określonego celu, który może się zmienić w trakcie podróży. Autorki nawiązują do siebie nawzajem poprzez swoich bohaterów, a ich opowieści, mimo trudnych doświadczeń, niosą nadzieję na lepszą przyszłość. Historie opowiadające o zwykłych ludziach są pełne emocji i skłaniają do refleksji nad życiem. Dla czytelniczek, które znają już książki tych autorek, ta antologia będzie stanowiła prawdziwą perełkę w ich literackich zbiorach.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko




 

Sylwia Winnik "Dobra pani"

Tytuł: "Dobra pani"

Autor: Sylwia Winnik

Wydawnictwo: Flow

Ilość stron: 376

Data wydania: 15-05-2024

Moja ocena: 9/10

 

Sylwia Winnik, znana z podejmowania tematyki drugiej wojny światowej, tym razem skupia się na życiu księżnej Marianny Orańskiej. Pochodząca z wysokiego rodu, Marianna od młodości była skazana na nieszczęśliwą miłość. Choć początkowo jej rodzice zgodzili się na ślub z jej pierwszym wybrankiem, szybko pojawił się sprzeciw z powodu groźby wojny. Marianna musiała zrezygnować z osobistego szczęścia i poślubić kandydata zaproponowanego przez jej brata, co przyniosło jej nieszczęście. Mąż, Albrecht, nie dochowywał jej wierności, a Marianna pomimo prób nie potrafiła go pokochać.

Jej małżeństwo, choć nieszczęśliwe, zaowocowało dziećmi, które stały się światłem jej życia. Marianna, znana jako "dobra pani", dbała o swoich poddanych, realizując wiele przedsięwzięć i wspierając potrzebujących. Była przedsiębiorcza i inteligentna, co wyprzedzało jej epokę, w której kobietom nie wypadało prowadzić interesów. Budowała domy, fundowała wsparcie dla samotnych i biednych, zatrudniała ludzi ze swoich majątków, by polepszyć ich byt.

Gdy nie mogła znieść ciągłych zdrad Albrechta, nalegała na rozwód, na co władze Prus początkowo nie chciały się zgodzić. Ostatecznie dopięła swego, ale musiała opuścić kraj, pozostawiając dzieci. Jej tęsknotę osładzał trzeci związek - z człowiekiem o wielkim sercu, z którym miała czwarte dziecko. Marianna była pełna empatii i radości, co pruski dwór starał się stłumić.

Książka Sylwii Winnik nie tylko prezentuje fakty z życia Marianny Orańskiej, ale także oddaje emocje, jakie jej towarzyszyły. Kreuje obraz kobiety dobrej, empatycznej, otwartej na ludzi i pobożnej, lecz bez ostentacji. Jej motto, umieszczone na początku książki: "Nie przyszłam na świat, by żyć dzięki ludziom, lecz by ludzie żyli dzięki mnie", odzwierciedla całe jej życie. "Dobra pani" to piękna książka, która dostarcza nie tylko wiedzy historycznej, ale także wielu emocji. Autorka w znakomity sposób oddaje portret tej niezwykłej postaci, co czyni książkę godną polecenia.

"Dobra pani" Sylwii Winnik to poruszająca biografia księżnej Marianny Orańskiej, ukazująca jej pełne wyzwań życie, nieszczęśliwe małżeństwo oraz niezłomną empatię i przedsiębiorczość. Autorka zręcznie oddaje zarówno historyczne fakty, jak i emocje, które towarzyszyły księżnej, tworząc obraz kobiety wyprzedzającej swoją epokę. Książka nie tylko wzbogaca wiedzę historyczną, ale także dostarcza wielu wzruszeń, czyniąc ją lekturą godną polecenia.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



  

wtorek, 11 czerwca 2024

Nora Roberts "Sława i śmierć"

Tytuł: "Sława i śmierć"

Cykl: "Oblicza śmierci", tom 2

Autor: Nora Roberts

Wydawnictwo: Świat Książki

Ilość stron: 400

Data wydania: 15-05-2024

Moja ocena: 8/10

 

"Sława i śmierć" to drugi tom cyklu "Oblicza śmierci". Akcja książki rozgrywa się w przyszłości, gdzie zaawansowane technologie i podróże międzyplanetarne są częścią codziennego życia. Porucznik Eve Dallas, znana z nowojorskiej policji, prowadzi śledztwo w sprawie zabójstw dwóch sławnych kobiet.

Ofiarami są prokurator Cicely Towers, znana z bezkompromisowego podejścia i uczciwości, oraz aktorka Yvonne Metcalf, która była u progu oszałamiającej kariery telewizyjnej. Obie kobiety łączy fakt, że osiągnęły sławę i uznanie dzięki swoim wystąpieniom publicznym, choć wykonywały różne zawody.

Eve, zanurzona w pracy całą sobą, stara się rozwikłać zagadkę tych brutalnych morderstw. Równocześnie, w jej życiu osobistym, jej partner, miliarder Roarke, stara się zapewnić jej wsparcie i przypominać o potrzebie odpoczynku. Mimo intensywności dochodzenia, Eve robi przerwy na namiętne chwile z Roarke'em, który wie, jak oderwać ją od pracy. To właśnie jego troska i determinacja, aby Eve odpoczywała i spała, stanowią przeciwwagę dla jej nieustępliwego dążenia do znalezienia sprawcy.

Czy Eve uda się odkryć, kto stoi za tymi morderstwami i jakie były ich motywy?

Autorka potrafi przykuć uwagę czytelnika, umiejętnie przeplatając prywatne życie głównych bohaterów z dynamicznymi momentami napaści na ofiary i szczegółowym przebiegiem śledztwa. Eve Dallas i Roarke to niezwykle interesujące postacie, których relacja dodaje głębi fabule. Opisy ich prywatnych chwil oraz intensywne sceny zbrodni i dochodzenia sprawiają, że książka trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

Sceny erotyczne są napisane ciekawie i ze smakiem, ukazując nie tylko cielesność, lecz także głęboką emocjonalną więź pomiędzy Eve a Roarke'em. W ich związku to Roarke jest bardziej skłonny pierwszy wyznać swoje uczucia. Eve, poraniona psychicznie przez trudną przeszłość, wzbrania się przed wyznaniem miłości, lecz Roarke wie, jak ją otworzyć dzięki swojej czułości i szczerości. Ich intymne chwile odzwierciedlają nie tylko fizyczne przyciąganie, ale również silne, emocjonalne połączenie, które dodaje dodatkowy wymiar ich relacji i całej fabule.

Podsumowując, powieść "Sława i śmierć" jest interesująca pod wieloma względami.

Przede wszystkim, autorka Nora Roberts, pisząca jako J.D. Robb, mistrzowsko łączy elementy kryminału z wątkami science fiction, tworząc fascynujący obraz przyszłości.

Śledztwo prowadzone przez porucznik Eve Dallas jest pełne napięcia i zwrotów akcji, co sprawia, że czytelnik z niecierpliwością przewraca kolejne strony, chcąc dowiedzieć się, kto stoi za brutalnymi morderstwami.

Eve, jako silna, nieustępliwa postać, wciąga nas w swoje zmagania zawodowe, jednocześnie pokazując swoją ludzką stronę, gdy zmaga się z trudną przeszłością i problemami emocjonalnymi.

Relacja między Eve a Roarke'em dodaje powieści głębi emocjonalnej. Sceny erotyczne, napisane ze smakiem, ukazują nie tylko fizyczną bliskość, ale również głęboką emocjonalną więź między nimi. Roarke, swoim ciepłem i szczerością, pomaga Eve otworzyć się na miłość, co stanowi piękny kontrast do jej surowego wizerunku zawodowego.

Dzięki umiejętnemu przeplataniu wątków prywatnych z dynamicznymi momentami akcji, Roberts tworzy pełnokrwiste postacie i skomplikowaną, wielowarstwową fabułę. "Sława i śmierć" to nie tylko wciągający kryminał, ale także poruszająca opowieść o miłości, zaufaniu i pokonywaniu przeszłości. To wszystko sprawia, że książka przyciąga czytelników i pozostaje w ich pamięci na długo.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



 

  

Anna Sokalska "Mokosz. Bogini mokrej ziemi"

Tytuł: "Mokosz. Bogini mokrej ziemi"

Autor: Anna Sokalska

Wydawnictwo: Świat Książki

Ilość stron: 256

Data wydania: 15-05-2024

Moja ocena: 10/10

 

Fabuła książki skupia się na życiu Eleny Radłowskiej, która przeżywa trudności związane z nieudanym małżeństwem, problemami zdrowotnymi, a także konfliktem z teściową, Jadwigą Radłowską. Po śmierci jej męża, Igora, Elena zostaje oskarżona o jego zabójstwo, co stawia ją w trudnej sytuacji.

Kobieta wychowana w dysfunkcyjnej rodzinie w ciągu lat doświadczyła wielu traumatycznych sytuacji. Wykształciła w sobie pewien system obronny, który można mylnie wziąć za próbę manipulacji. Teraz pozostająca w swojej samotności i bólu, czuje się atakowana przez służby wezwane na miejsce znalezienia ciała.

Portrety psychologiczne postaci są bogate i wielowymiarowe. Elena jest przedstawiona jako kobieta zagubiona, doświadczająca traum z przeszłości, zmagająca się z problemami zdrowotnymi i trudnościami w relacjach rodzinnych. Jadwiga to postać narcystyczna, manipulująca i egoistyczna, która traktuje swoje dzieci jako przedmioty swoich ambicji. Marian Borys to prokurator z wysokimi standardami moralnymi, który stopniowo rozwija empatię i zrozumienie dla Eleny.

Relacje między postaciami są skomplikowane i nacechowane konfliktami. Elena i Jadwiga toczą ze sobą batalie emocjonalne i psychologiczne, które mają głębokie korzenie w ich historii rodzinnej. Borys, będący pierwotnie po stronie oskarżenia, stopniowo nawiązuje bardziej złożone relacje z Eleną, opartą na wzajemnym zrozumieniu i współczuciu.

Symbolika tytułowej Mokosz, bogini mokrej ziemi, odnosi się do motywu macierzyństwa i płodności. Przez całą książkę obecna jest atmosfera płodnej ziemi, która jednak nie przynosi Elenie szczęścia macierzyńskiego. Porównania do przyrody obrazowane przez wodę nawilżającą ziemię, takie jak bagno czy deszcz, służą budowaniu napięcia i tajemniczości, podkreślając trudności i burzliwe emocje towarzyszące głównym wydarzeniom książki. Te elementy wpływają na atmosferę opowieści i dodają jej głębię oraz intensywność.

Książka "Mokosz. Bogini mokrej ziemi" Anny Sokalskiej to głęboka podróż przez labirynt ludzkiej psychiki, gdzie symbolika mokrej ziemi, odnosząca się do płodności i macierzyństwa, stanowi kluczowy wątek.

Autorka w mistyczny sposób łączy mitologię słowiańską z problemami współczesnego społeczeństwa, szczególnie dotykając tematów samotności, trudności związanych z macierzyństwem oraz niezrozumienia i stygmatyzacji. Poprzez bogatą symbolikę natury oraz metaforyczne porównania, czytelnik przenika do głębi psychiki bohaterów, by zrozumieć ich ból i dążenia. Powieść skupia się na relacjach międzyludzkich, szczególnie tych między matką a dzieckiem oraz między małżonkami, podkreślając, jak trudno jest zrozumieć drugiego człowieka i jego doświadczenia. Ostatecznie, "Mokosz. Bogini mokrej ziemi" to opowieść o poszukiwaniu prawdy, akceptacji i pojednaniu z własnym losem, a także o sile kobiecej determinacji w obliczu przeciwności losu. To także opowieść o samotności. "Mokosz. Bogini mokrej ziemi" rzuca światło na różne formy samotności, począwszy od wewnętrznej izolacji emocjonalnej bohaterów, poprzez brak zrozumienia ze strony otoczenia, aż po samotność związaną z trudnościami w relacjach międzyludzkich. Każda z postaci doświadcza samotności w inny sposób: Elena w związku z problemami z płodnością i brakiem zrozumienia ze strony małżonka; Igor, będący pod silnym wpływem matki oraz odczuwający presję bycia "idealnym mężem"; a także Jadwiga, która pomimo otaczającego ją rodzinnego kręgu, czuje się odseparowana od reszty świata, choć jest to determinowane przez jej narcystyczną osobowość. Samotność jest więc jednym z głównych motywów w powieści, ukazując jak głęboko wpływa na życie i decyzje bohaterów.

"Mokosz. Bogini mokrej ziemi" Anny Sokalskiej to niewątpliwie książka przedstawiająca głęboką analizę ludzkiej psychiki, wplatająca wątki mitologiczne z problemami współczesnego społeczeństwa. Symbolika mokrej ziemi i motyw samotności nadają opowieści głębi i intensywności, ukazując różne formy izolacji emocjonalnej i trudności w relacjach międzyludzkich. To fascynująca podróż przez labirynt ludzkich doświadczeń i emocji, która z pewnością pozostawi czytelnika z refleksjami na długo po zakończeniu lektury.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



  

Przemysław Kowalewski "Sierociniec"

Tytuł: "Sierociniec"

Autor: Przemysław Kowalewski

Wydawnictwo: Filia

Ilość stron: 416

Data wydania: 06-03-2024

Moja ocena: 8/10

 

"Sierociniec" Przemysława Kowalewskiego to książka osadzona w Polsce w 1975 roku, która opowiada historię Barbary Romanowskiej, byłej wychowanki domu dziecka, angażującej się w sprawę sprzedaży dzieci. Kiedy kobieta zgłasza na milicji, że jej siostra została sprzedana, Barbara postanawia zbadać sprawę.

Książka odkrywa mroczny rozdział historii PRL, gdzie system handlu dziećmi był wspierany przez osoby na wysokich stanowiskach władzy. Sieć ta działała od 1973 do 1991 roku, a prawo zmieniono tak, aby umożliwić zagraniczną adopcję dzieci, co skutkowało brakiem kontroli nad ich losem poza granicami kraju. Autor wspomina w posłowiu o trudach dotarcia do źródłowych dokumentów.

Do sprawy włącza się Ugne Galant i jego zespół – Basia, Iza, Lwowiak i Młody. Pomimo zagrożeń, jakie niesie śledztwo, w tym porwania mającego na celu ich zatrzymanie, ich celem pozostaje uratowanie dzieci. Ugne, walcząc z alkoholizmem, postanawia zrezygnować z nałogu, który wcześniej doprowadził go do padaczki alkoholowej.

Książka szybko nabiera tempa i sytuacja staje się niebezpieczna, prowadząc do spektakularnego, ale i słodko-gorzkiego finału, w którym nie wszyscy bohaterowie przetrwają. Jest to trudna lektura, zwłaszcza ze względu na tematykę krzywdzenia dzieci, jednak autor unika drastycznych szczegółów, pozwalając czytelnikowi na skupienie się na samej świadomości okropieństw tego procederu.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



  

piątek, 7 czerwca 2024

Philomena Cunk "Cunk o wszystkim"

Tytuł: "Cunk o wszystkim"

Autor: Philomena Cunk

Wydawnictwo: Insignis

Ilość stron: 320

Data wydania: 22-11-2023

Moja ocena: 5/10

 

Jest to książka napisana przez postać fikcyjną. Philomenę wymyśliła brytyjska komiczka Diane Morgan. Cunk opowiada o wszystkim i o niczym, przypominając przemądrzałego dzieciaka przemawiającego na tematy, o których gdzieś tam słyszał. Coś jej dzwoni, ale nie wie, w którym kościele. To humor jak z zeszytów szkolnych, tyle że angielski. Prawdopodobnie podoba się Brytyjczykom. Philomena leci hasłami według kolejności alfabetycznej, totalnie myląc pojęcia. Freud miałby pole do popisu, czytając jej wypociny. Cunk nie lubi Freuda, bo chciał bzyknąć własną matkę. Nie przepada też za Donaldem Trumpem, ale to akurat można zrozumieć. Szczególnie podobał mi się rozdział o różnicach między językiem angielskim w wersji brytyjskiej i amerykańskiej.

Programy z udziałem Philomeny Cunk są parodią dokumentów i programów edukacyjnych, bo kto ich nie lubi? Efekt humorystyczny powstaje przez zderzenie poważnego tonu wypowiedzi z kompletnie niedorzecznymi treściami i błędami. W podobnym stylu napisana jest książka. Ostrzeżenie dla wrażliwych na punkcie religijnym: Philomena szarga świętości, nie spodoba wam się.

Podsumowując, "Cunk o wszystkim" to trafiona lektura dla tych, którzy lubią angielski humor i potrafią docenić absurdalność sytuacji. Philomena Cunk, z jej nonsensownymi przemyśleniami i błędami, oferuje coś więcej niż zwykłą parodię – jest to swoista refleksja nad tym, jak absurdalne może być nasze postrzeganie świata, gdy opieramy się na półprawdach i niezrozumieniu. To książka, która bawi, zaskakuje i sprawia, że zaczynamy się zastanawiać, jak wiele sami tak naprawdę wiemy.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas 

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko