piątek, 5 lipca 2024

Mateusz Szmytke "Lobelia. Pomroka"

Tytuł: "Lobelia. Pomroka"

Cykl: Lobelia, tom 2

Autor: Mateusz Szmytke

Wydawnictwo: Mamiko

Ilość stron: 532

Data wydania: 26-06-2023

Moja ocena: 7/10

 

"Lobelia" Mateusza Szmytke to seria, która wciąga czytelnika w fascynujący i tajemniczy świat Planety Matki, gdzie natura i magia rządzą niepodzielnie. Autor wykreował świat pełen duchów, władców jezior i lasów, ludziryjów, aniołów i demonów, w którym nic nie jest takie, jakie się wydaje na pierwszy rzut oka.

Pierwsza część serii wprowadza nas w konflikt między jeziornymi łucznikami, obdarzonymi magiczną Aurą, a Klasztorem Szarych Kapucynów, który pragnie wykorzenić ze świata magię. Tytułowy kwiat Lobelii, piękny i niebezpieczny, stanowi centralny symbol tej historii, kusząc swoim urokiem i tajemniczością.

Druga część serii kontynuuje opowieść, przenosząc nas w mroczne czasy, kiedy ciemność zapanowała nad Planetą Matką. Piękno przyrody ustępuje miejsca depresyjnej zimie, a mieszkańcy świata tracą nadzieję na odzyskanie dawnych, pełnych uroku krajobrazów. Zimno i głód sprawiają, że ludziom ciężko jest przetrwać. Bohaterowie: Zoranna, Owen, Cessi i Ern, wyruszają na niebezpieczną wyprawę, by ocalić swój świat. Nie wiedzą jednak, że jeden z kapłanów uwięził Ducha Kwiatu Lobelii, co dodatkowo komplikuje ich misję.

Jeziorni łucznicy powracają, aby zmierzyć się z nowymi wyzwaniami, a czytelnik towarzyszy im w podróży przez nieznane krainy, pełne nowych przyjaciół i wrogów. Ich celem jest odbudowanie Planety Matki i przywrócenie zachwianej równowagi. Bohaterowie muszą stawić czoła podszeptom diabła, jednocześnie rozmawiając z Archaniołem Michałem, który domaga się szacunku. Modlitwy i zaklęcia przeplatają się, zadziwiająco łącząc sprawy wiary i magii. Postacie, takie jak Stara Baba - uosobienie śmierci, oraz Duch Kwiatu Lobelii i Duch Lasu, dodają historii mistycyzmu i głębi.

Styl pisania Szmytke jest prosty i potoczny, a bohaterowie często używają wulgaryzmów. Choć może się to wydawać surowe, wybór takiego języka ma swoje przesłanie. Sądzę, że autor celowo zdecydował się na taki styl, aby oddać realizm świata, w którym żyją prości i niewykształceni ludzie. Ten wybór podkreśla surowość i brutalność rzeczywistości, w której toczy się akcja, a także nadaje postaciom autentyczności. Przemawia za tym także fakt, że opisy zawarte w książce brzmią całkiem inaczej, są pełne sensownych przemyśleń na temat życia, świata i ekologii.

Niestety, w odbiorze książki przeszkadzał mi toporny język, sztywne dialogi i zbędne wulgaryzmy. Z jednej strony jej fabuła jest ciekawa i inspirująca, z drugiej sposób jej przekazu pozostawia dużo do życzenia. Książka wiele by zyskała po wygładzeniu stylu i języka. Pomijając ten fakt można powiedzieć, że "Lobelia" to seria, która zachwyca swoją oryginalnością i głębią. To opowieść o walce, nadziei i przetrwaniu w świecie pełnym magii i mroku. Mateusz Szmytke stworzył unikalny świat, który z pewnością zachwyci miłośników fantastyki, oferując im niezapomnianą podróż przez barwne i tajemnicze krainy.


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko



 

 

 

 

 

  

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz