Tytuł: "Wieczorne gody"
Cykl: Saga o ludziach ziemi, tom 3
Autor: Anna Fryczkowska
Wydawnictwo: W.A.B.
Ilość stron: 384
Data wydania: 25-09-2024
Moja ocena: 10/10
"Wieczorne gody" to
trzeci tom "Sagi o ludziach" ziemi Anny Fryczkowskiej, który skupia
się na złożonych relacjach międzyludzkich, tradycjach wiejskich oraz pragnieniu
wolności. Centralnym wątkiem jest związek między wdową Betową a młodszym od
niej o kilka lat Staszkiem Józwiakiem. Po śmierci męża, którego Betowa zawsze
się bała, poczuła się wolna, a odziedziczony majątek dawał jej komfort życia,
którego nie spieszyła się zmieniać. Kiedy zalotnicy pukali do jej drzwi, wdowa
stawiała warunek – tylko ten, kto nauczy ją czytać, może liczyć na jej serce. W
czasach, gdy analfabetyzm był powszechny, jej pragnienie zdobywania wiedzy było
wyjątkowe.
Staszek, choć marzył o wyjeździe
do Ameryki, pozostał na wsi, związany uczuciem do Betowej. Ich relacja, pomimo
niewielkiej różnicy wieku, wywołuje uśmiechy na twarzach sąsiadów, którzy
uważają ją za dziwną, jednak między tą dwójką rozwija się głęboki szacunek i
zrozumienie. Warto podkreślić, jak autorce udało się uchwycić temat edukacji
kobiet w Polsce przełomu XIX i XX wieku. Betowa, walcząc o prawo do nauki,
staje się symbolem kobiecej odwagi i determinacji, a jej odwaga w walce o
edukację dla siebie i swoich dzieci, w tym dziewcząt, jest jednym z
najważniejszych wątków tej książki.
Kolejną istotną postacią jest
Dziwna Iśka, córka Malinichy, znanej z wcześniejszych tomów. Iśka pełni rolę
zielarki i położnej, a jej postać wnosi do fabuły nieco tajemniczości i związku
z dawnymi wierzeniami. Autorka kreśli obraz wsi, w której ludzie czują głęboki
związek z ziemią, pokazuje także ich akceptację naturalnych zmian tak w
przyrodzie jak i w życiu, które jest rodzeniem się nowego i odchodzeniem
starego, gdy przyjdzie na to czas.
"Wieczorne gody" to
również hołd dla literatury, której znaczenie jest podkreślane przez postawę
Betowej. Anna Fryczkowska porusza temat edukacji, szczególnie w kontekście
dostępu do szkół dla dziewcząt, co w czasach opisywanych przez autorkę było
rewolucyjne. Betowa, mimo szyderstw innych, stawiała na naukę, wiedząc, że to
może zapewnić jej wolność i przyszłość.
W tej książce edukacja staje się
symbolem nie tylko walki o lepsze życie, ale także o prawo do decydowania o
sobie.
Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas
https://linktr.ee/annadyczko_mczas
https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212
https://www.instagram.com/annadyczko_mczas
https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko
https://www.tiktok.com/@anna_dyczko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz