Tytuł: "Bella, ciao"
Autor: Piotr Siemion
Wydawnictwo: Filtry
Ilość stron: 224
Data wydania: 27-04-2022
Moja ocena: 6/10
Piotr Siemion w powieści „Bella,
ciao” prezentuje brutalny, postapokaliptyczny świat na gruzach Europy,
przypominający scenerię tuż po drugiej wojnie światowej. Główne wydarzenia
rozgrywają się na polskich ziemiach odzyskanych, gdzie oddział pod dowództwem
pułkownika Szesta przemierza zniszczone tereny, szukając schronienia.
Członkowie oddziału to postaci moralnie ambiwalentne – działają jak
szabrownicy, bez skrupułów rabując i zabijając napotkanych ludzi. Siemion nie
szczędzi w opisach ludzkiego upadku, przedstawiając świat pełen przemocy,
strachu i chaosu, gdzie granice między dobrem a złem niemalże zanikają.
Powieść skupia się na próbie
odnalezienia nadziei wśród zniszczeń. Bohaterowie, mimo zepsucia i destrukcji
wokół, wciąż szukają czegoś, co pozwoliłoby im przetrwać. W relacji Naty,
młodej dziewczyny, i Spinki, żołnierki z oddziału, autor snuje subtelny wątek
przyjaźni i troski, które stają się kontrastem wobec wszechobecnej przemocy. W
tej opowieści pojawiają się także inne postaci, jak szwedzki lekarz próbujący
leczyć rannych, choć sam staje się bezsilny wobec ilości potrzebujących i braku
środków oraz dziecko, żyjące w lesie.
Na tle zrujnowanego świata
bohaterowie marzą o nowym porządku, ale ich rewolucyjne zapędy pozostają w
sferze niepewności. Ostatecznie, dla wielu z nich jedynym ratunkiem wydaje się
ucieczka do Szwecji, która jawi się jako symbol lepszego, spokojniejszego
świata.
Książka porusza trudne tematy
moralne, nie szczędząc czytelnikowi brutalności i obrazów ludzkiego upadku.
Jednak autor ukazuje również, że nawet w najtrudniejszych czasach można znaleźć
skrawki człowieczeństwa, choć świat, który bohaterowie chcieliby odbudować,
pozostaje w sferze odległych marzeń.
Tytuł „Bella, ciao” nawiązuje do
słynnej włoskiej pieśni partyzanckiej, która powstała w czasie II wojny
światowej. W pieśni tej partyzant opowiada o swoim życiu, poświęceniu dla walki
o wolność i rozstaniu z ukochaną. „Bella, ciao” stała się symbolem oporu wobec
tyranii i walki z okupantem, co sugeruje, że bohaterowie powieści Piotra
Siemiona również toczą swój osobisty bój o przetrwanie w zniszczonym,
powojennym świecie.
Styl Piotra Siemiona w „Bella,
ciao” jest surowy, bezkompromisowy i pełen brutalizmu, odzwierciedlając
zniszczony świat, w którym poruszają się bohaterowie. Autor nie unika dosadnych
opisów przemocy, brutalnych scen rabunków czy mordów, co potęguje poczucie
moralnego upadku i chaosu. Język powieści, przesycony wulgaryzmami i
żołnierskimi, krótkimi frazami, oddaje nie tylko stan emocjonalny postaci, ale
również beznadzieję świata, w którym zanikły wszelkie normy społeczne.
Ten styl, choć ciężki w odbiorze, dobrze komponuje się z postapokaliptyczną atmosferą powieści. Siemion wprowadza taki język, aby uwypuklić degradację bohaterów i świata, w którym przyszło im żyć. Przekazuje tym samym, że w sytuacjach ekstremalnych, zarówno fizycznie, jak i moralnie, człowiek staje się jedynie cieniem swojego dawnego „ja”, walcząc o przetrwanie w świecie pozbawionym wartości.
Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas
https://linktr.ee/annadyczko_mczas
https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212
https://www.instagram.com/annadyczko_mczas
https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko
https://www.tiktok.com/@anna_dyczko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz