środa, 7 kwietnia 2021

Joanna Szpak - "Nie bez powodu"

 Tytuł: "Nie bez powodu"

Autor: Joanna Szpak

Wydawnictwo: Novae Res

Ilość stron: 188

Data wydania: 11-02-2011

Book tour: @zakreconaa_19

Moja ocena: 10/10


"Raczej nie obchodziłem ludzi. A przynajmniej nie moich rówieśników. Woleli trzymać się ode mnie z daleka. Dlaczego? Chyba dlatego, że się różniłem. A to, co było inne, zawsze przerażało. Większość, patrząc na mnie, mi współczuła. U niektórych zakrawało to na litość. Nie chciałem litości czy żalu. Pragnąłem, by traktowano mnie jak wszystkich pozostałych ludzi. Choć wiadomo, że to było niemożliwe. Nie w tym kraju. Nie w tym życiu."

 

Patryk Herbut od urodzenia cierpi na porażenie mózgowe czterokończynowe. Chłopak ma problemy z poruszaniem się, chodzi przy pomocy kijków. Przez to jest obiektem drwin rówieśników. Jego sytuacji nie ułatwia też toksyczna rodzinka: skupiona na sobie matka i złośliwy brat.

Poznajemy Patryka kiedy ten rozpoczyna naukę w gimnazjum. Tu poznaje Kaję. Ku jego zaskoczeniu pomiędzy nim a atrakcyjną dziewczyną pojawia się nić porozumienia. Nareszcie chłopak zyskuje przyjaciółkę. 

Pasją, która utrzymuje go przy zdrowych zmysłach, jest jazda konna. 


"Rajd. Wspaniała rzecz. Koń to było całe moje życie. Koń i jazda na nim. Naprawdę to uwielbiałem! Dlatego też tak bardzo lubiłem rajdy. Fajnie było sobie pojeździć z ludźmi, których łączyła pasja."

 

Książka, choć skierowana do młodzieży, bardzo dobrze się czyta. Patryk opowiada o sobie własnym głosem, przez co staje się bliski czytelnikowi. Osobiście najbardziej lubię lektury w narracji pierwszoosobowej.


"Gdybym był inną osobą, możliwe, że nigdy nie poznałbym Kai. Albo przynajmniej nie miałbym z nią tak dobrego kontaktu. 

A wiadomo, że nic nie dzieje się bez powodu."

 

"Nie bez powodu" to druga, obok "Niepełki" Doroty Schrammek, taka powieść, którą miałam okazję przeczytać. Pozwala spojrzeć inaczej na osoby niepełnosprawne, uczy młodych ludzi tolerancji i akceptacji inności.

To cienki tomik, który błyskawicznie się czyta, lecz na długo zostaje w pamięci. Polecam!


Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko/

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz