Francois J. Paul-Cavallier "Wizualizacja"

Tytuł: "Wizualizacja"

Autor: Francois J. Paul-Cavallier

Wydawnictwo: Bellona

Ilość stron: 280

Data wydania: 03-07-2024

Moja ocena: 8/10

 

"Wizualizacja" autorstwa Francoisa J. Paula-Cavalliera, uznanego psychoterapeuty, jest naukowym opracowaniem technik wizualizacyjnych, opartym na faktach i wynikach badań naukowych.

Choć tytuł książki może sugerować tematykę związaną z popularną psychologią lub filozofiami samorozwoju, które często opierają się na intuicji i subiektywnych przekonaniach, w rzeczywistości Paul-Cavallier przedstawia rzetelne, naukowe podejście oparte na dowodach empirycznych i badaniach psychologicznych.

Podstawą książki jest analiza transakcyjna — podejście psychoterapeutyczne badające, jak ludzie komunikują się ze sobą i jak różne stany umysłu wpływają na ich interakcje. Autor przedstawia trzy główne stany psychiczne człowieka: Rodzic, Dorosły i Dziecko. Stan "Rodzic" odzwierciedla nasze doświadczenia wyniesione z kontaktów z ważnymi osobami w naszym życiu i często jest krytyczny; "Dorosły" jest racjonalny i decyzyjny; natomiast "Dziecko" jest emocjonalne i spontaniczne.

Cavallier koncentruje się na technice wizualizacji jako narzędziu terapeutycznym, które posiada trzy kluczowe cechy: relaksację, sugestię i antycypację. Autor twierdzi, że odpowiednio ukierunkowana wizualizacja może nie tylko pobudzać funkcje ciała, ale też wpływać na stan psychiczny i emocjonalny pacjenta.

Autor wskazuje na naukowe podstawy wizualizacji, opierając się na badaniach nad biofeedbackiem, czyli metodą monitorowania funkcji biologicznych organizmu (np. tętna, oddechu) i przekazywania zwrotnej informacji do osoby, co pozwala jej na świadome kontrolowanie tych funkcji. W technice wizualizacji biofeedback odnosi się do umiejętności kontrolowania reakcji fizjologicznych poprzez wyobrażenie sobie ich przebiegu, co może być wykorzystywane zarówno w leczeniu, jak i profilaktyce chorób.

Autor odnosi się także do prawa Pigmaliona, czyli zasady psychologicznej, która mówi, że nasze oczekiwania wobec siebie lub innych mogą wpływać na rzeczywistość. Jeśli wierzymy, że coś się stanie, to nasze działania (często nieświadome) mogą prowadzić do realizacji tych przekonań. Cavallier uważa, że nasze mentalne przekonania mogą nie tylko wpływać na nasze zachowanie, ale też na nasze zdrowie, przyczyniając się do powstawania lub zapobiegania chorobom.

Kolejną istotną koncepcją omawianą w książce jest myślenie holograficzne, które wynika z badań fizyka Davida Bohma i neurofizjologa Karla Pribrama. Pribram zasugerował, że ludzki mózg przetwarza informacje w sposób holograficzny, co oznacza, że każda jego część zawiera informacje o całości, podobnie jak w hologramie, gdzie każdy fragment obrazu zawiera pełny obraz. Cavallier rozszerza tę teorię na obraz ciała, sugerując, że nasza percepcja własnego ciała również może być analizowana w kontekście holograficznym.

W książce pojawia się także omówienie koncepcji fal mózgowych, które odnoszą się do wzorców elektrycznej aktywności mózgu. W szczególności Cavallier podkreśla stan alfa, w którym mózg jest bardziej zrelaksowany i podatny na sugestie — stan ten jest wykorzystywany w technikach wizualizacyjnych. Autor omawia także transakcję metaforyczną, która polega na użyciu metafor w terapii, co pozwala pacjentowi lepiej zrozumieć swoje problemy poprzez porównanie ich do zrozumiałych i znanych zjawisk.

Ważnym elementem rozwijanym przez technikę wizualizacji w książce jest ruch akinetyczny. Ruch akinetyczny odnosi się do technik i ćwiczeń, które koncentrują się na wizualizacji ruchu bez rzeczywistego poruszania ciałem. Są one stosowane do rozwijania świadomości ciała i koordynacji umysł-ciało, co jest szczególnie przydatne w rehabilitacji neurologicznej oraz w treningu sportowym. Wizualizacja ruchu pozwala na aktywację tych samych obszarów mózgu, które byłyby używane podczas faktycznego wykonywania danego ruchu. Cavallier wskazuje, że ruch akinetyczny jest istotny, ponieważ pozwala na bezpieczne i kontrolowane doskonalenie umiejętności motorycznych oraz odbudowę funkcji ruchowych po urazach, bez ryzyka dodatkowego obciążenia fizycznego.

Druga część książki zawiera praktyczne ćwiczenia wizualizacyjne, które aktywują różne zmysły, takie jak wzrok, słuch, kinestezję, węch i smak. Technika wizualizacji, jak podaje Cavallier, składa się z kilku etapów: przeżycia wspomnienia, uświadomienia sobie swoich przekonań, ich zmiany oraz zapobiegania w przyszłości nawrotom starego myślenia. Autor podkreśla także, że istnieją sytuacje, w których stosowanie wizualizacji jest niewskazane, np. w przypadku silnej psychozy.

Podsumowując, książka "Wizualizacja" Francois J. Paula-Cavalliera stanowi kompleksowe opracowanie naukowe dotyczące technik wizualizacji jako narzędzia terapeutycznego. Cavallier zwraca uwagę na holistyczne podejście do człowieka i twierdzi, że stan umysłu może wpływać na zdrowie fizyczne — odpowiednio ukierunkowana wizualizacja może nie tylko poprawić jakość życia, ale także przyczynić się do leczenia lub zapobiegania chorobom.

Ruch akinetyczny jako element wizualizacji dodaje książce wartości praktycznej, oferując narzędzie zarówno dla pacjentów, jak i specjalistów w dziedzinie terapii ruchowej. Choć treść książki jest skierowana głównie do specjalistów, każdy, kto chce pogłębić swoją wiedzę na temat pracy z umysłem, może skorzystać z zawartych w niej informacji.

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

 

 

Anders Hansen "Potęga ADHD"

Tytuł: "Potęga ADHD"

Autor: Anders Hansen

Wydawnictwo: Znak

Ilość stron: 224

Data wydania: 19-08-2024

Moja ocena: 7/10

 

"Potęga ADHD" Andersa Hansena, lekarza psychiatry, to książka, która – jak sugeruje sam tytuł – ma przedstawić pozytywne strony życia z ADHD. I rzeczywiście, robi to, choć nie od razu.

W początkowych rozdziałach autor przybliża historię ADHD i zestawia ją z dawnym stylem życia, zanim rozwój cywilizacji ukształtował nasze współczesne społeczeństwo. Umiejętności takie jak szybka reakcja na zmiany w otoczeniu czy zdolność do maksymalnej koncentracji były niezwykle przydatne dla myśliwych i zbieraczy. ADHD ma dwie strony: z jednej strony brak skupienia na nudnym zadaniu, a z drugiej hiperfokus – intensywne skupienie na temacie, który interesuje osobę z tym zaburzeniem. Hansen tłumaczy, jak działa układ nagrody powiązany z dopaminą w naszym mózgu i dlaczego osoby z ADHD potrzebują silniejszych bodźców, aby go uruchomić.

Autor wyjaśnia również, dlaczego osoby z ADHD są bardziej narażone na uzależnienia od substancji psychoaktywnych, hazardu czy gier komputerowych, które dostarczają im potrzebnych silnych bodźców. Wspomina przy tym o słynnych osobach z ADHD, jak Mozart, który skomponował ponad sześćset utworów w różnych stylach, czy twórcy Spotify, Kartonie Lorentzonie. Co ich łączy? Wysoka przepuszczalność uwagi, która może utrudniać skupienie, ale jednocześnie zwiększa kreatywność. Osoby z ADHD są bowiem często niezwykle kreatywne i przedsiębiorcze.

W kolejnych rozdziałach Hansen pisze, jak można wykorzystać te cechy na swoją korzyść. Podpowiedź dla niecierpliwych: zajrzyjcie na niebieskie strony na końcach rozdziałów od piątego wzwyż. Wcześniejsze rozdziały stanowią dłuższy wstęp, w którym wyjaśnione są mechanizmy działania mózgu, rola dopaminy oraz historia postrzegania ADHD.

W kolejnych rozdziałach Hansen pisze, jak można wykorzystać te cechy na swoją korzyść. Podpowiedź dla niecierpliwych: zajrzyjcie na niebieskie strony na końcach rozdziałów od piątego wzwyż. Wcześniejsze rozdziały stanowią dłuższy wstęp, w którym wyjaśnione są mechanizmy działania mózgu, rola dopaminy oraz historia postrzegania ADHD.

Hansen podkreśla, że ADHD, które dziś może przeszkadzać w skupieniu się na nudnej pracy biurowej czy nauce szkolnej, to ten sam napęd, który pchał naszych przodków do migracji i wynajdowania nowych rzeczy. Osoby te mają umiejętność podważania autorytetów i nie przyjmują rzeczy za pewnik tylko dlatego, że wymaga tego tradycja – zadają pytania, dlaczego coś powinno być zrobione w określony sposób. Hansen zauważa, że chociaż świat od czasów pierwszych myśliwych zmienił się diametralnie i to, co kiedyś było zaletą, obecnie może być przeszkodą, istnieją sposoby na okiełznanie nadpobudliwego umysłu.

Autor nie neguje potrzeby stosowania leków, ale zaznacza, że każdy przypadek jest inny i nie należy leczyć czegoś, co nie przeszkadza w życiu codziennym. Jako uniwersalny "lek" na nadpobudliwość, brak koncentracji i lęki proponuje aktywność fizyczną. Ruch na początku dnia może pomóc skupić się przez wiele godzin, a nie wymaga dużych nakładów czasowych.

Sposoby na wykorzystanie swojego ADHD, zawarte w książce, będą przydatne dla osób zmagających się z deficytem uwagi lub jej rozproszeniem. W posłowiu Hansen zwraca uwagę na rosnącą liczbę diagnoz ADHD i proponuje rozwiązania dla szkół, które mogłyby ułatwić naukę uczniom z tym zaburzeniem. Podkreśla, że różnorodność jest cenna i każdy człowiek – niezależnie od tego, czy ma ADHD, czy nie – wnosi wartość do społeczeństwa. Można nauczyć się żyć ze swoją odmiennością i wykorzystać ją do osiągnięcia swoich celów, choć w przypadku osób z poważnymi problemami wskazana jest konsultacja ze specjalistą i stosowanie odpowiedniego leczenia.

"Potęga ADHD" to książka, która może stać się inspiracją dla wielu osób, pokazując, że to, co postrzegane jako wada, może być również niezwykłym atutem. 

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

Evie Woods "Zaginiona księgarnia"

Tytuł: "Zaginiona księgarnia"

Autor: Evie Woods

Wydawnictwo: Storylight

Ilość stron: 448

Data wydania: 19-06-2024

Moja ocena: 6/10

 

Powieść o zaginionej księgarni wydawała się idealna dla takiej miłośniczki książek jak ja. Czy spełniła moje oczekiwania?

Narrację prowadzi troje bohaterów: Opalina, Martha i Henry, którzy żyją w różnych epokach.

Opalina żyje na początku XX wieku i ucieka przed narzuconym małżeństwem. Nie chce wiązać się z kimś, kogo nie wybrała, i szuka innej drogi w życiu.

Martha i Henry żyją współcześnie. Martha ucieka przed przemocą ze strony męża i znajduje schronienie w domu Madame Bowden, gdzie zatrudnia się jako jej służąca. Madame Bowden, choć nie jest jednym z narratorów, ma ogromny wpływ na fabułę. To tajemnicza postać, która zmienia bieg życia Marthy, stając się dla niej przewodniczką na drodze ku nowemu życiu. Henry natomiast jest badaczem, który pragnie dowiedzieć się więcej o Opalinie. Tropi ślad starego listu i trafia na ulicę, przy której kiedyś znajdowała się księgarnia, ale jej nie znajduje.

Martha angażuje się w poszukiwania Henry'ego, a między nimi zaczyna rodzić się uczucie. Narracja przeplata się między ich historiami a losami Opaliny.

Opalina była znaną księgarką, jednak żyła w czasach, gdy możliwości kobiet były ograniczone. Mimo swojej inteligencji i pasji, musiała podporządkować się woli brata, który nie był tym, za kogo go uważała.

Akcja toczy się powoli, co może być zarówno zaletą, jak i wadą w zależności od oczekiwań czytelnika. Autorka skupia się na budowaniu atmosfery i szczegółowym portretowaniu postaci, co pozwala lepiej zrozumieć ich motywacje i przeżycia, ale niektórym może brakować dynamiczniejszych zwrotów akcji. To powolne tempo może jednak sprzyjać zanurzeniu się w świat przedstawiony i pozwala w pełni docenić magiczne aspekty fabuły.

W opowieści pojawia się wątek magiczny związany z tytułową księgarnią. Czym ona jest i jak ją odnaleźć? Okazuje się, że księgarnia ma swoją własną duszę i sama decyduje, komu się objawi. Autorka pięknie opisuje książki, które odnajdują swoich czytelników, oferując im to, czego najbardziej potrzebują i poszerzając ich świat. To właśnie te elementy fantastyczne, związane z księgarnią i umiejętnością „czytania w ludziach” jak w otwartej księdze, są jednym z największych atutów książki.

Książka wpisuje się w nurt realizmu magicznego – gatunku literackiego, w którym elementy magii i nadprzyrodzoności pojawiają się w codziennej rzeczywistości i są traktowane jako coś naturalnego. Realizm magiczny pozwala na przenikanie się światów realnego i fantastycznego, co umożliwia głębsze refleksje nad ludzką naturą, losem i emocjami. W „Zaginionej księgarni” magia nie jest widowiskowa ani wyraźnie oddzielona od rzeczywistości, ale subtelnie wpływa na losy bohaterów, czyniąc ich historie bardziej wielowymiarowymi i tajemniczymi.

Choć książka nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak się spodziewałam, z pewnością ma w sobie coś z baśniowego uroku. Opowieść ta prowadzi nas przez losy bohaterów, by w końcu pokazać, co ich łączy, oraz odkryć przed nami tajemnicę zaginionej księgarni. Może to być idealna lektura dla tych, którzy cenią sobie powolne, refleksyjne historie z nutą magii. 

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

Zuzanna Dydyna "We śnie"

Tytuł: "We śnie"

Autor: Zuzanna Dydyna

Wydawnictwo: Białe Pióro

Ilość stron: 247

Data wydania: 04-11-2023

Booktour: Czytam dla przyjemności

Moja ocena: 7/10

 

Główna bohaterka powieści Zuzanny Dydyny, "We śnie", Anastazja, odnalazła swoje powołanie jako opiekunka osób starszych w ośrodku specjalizującym się w opiece nad seniorami z chorobami otępiennymi. Z empatią i oddaniem troszczy się o swoich podopiecznych, w przeciwieństwie do niektórych współpracowników, którym niełatwo jest poradzić sobie z codziennymi wyzwaniami tej pracy. Anastazja nie zraża się trudnościami, darząc seniorów szczerą sympatią.

Podczas nocnych dyżurów zaczynają nawiedzać ją tajemnicze sny, w których jej przewodniczką staje się jedna z podopiecznych, pani Nadzia. W tych snach Anastazja spotyka seniorów, których zna z pracy, jednak tutaj są w doskonałej kondycji i dzielą się z nią swoimi życiowymi historiami i pragnieniami. Atmosfera tych snów jest jednocześnie ciepła i nieco oniryczna, a dla Anastazji staje się miejscem odkrywania prawdy o swoich podopiecznych. Zaskakująco, wiele z tych opowieści okazuje się prawdziwych na jawie, co pomaga Anastazji lepiej zrozumieć seniorów i ich zachowania.

Seniorzy spotkani przez Anastazję we śnie dzielą się z nią swoimi najskrytszymi pragnieniami a ona dokłada starań, by spełnić ich marzenia, których nie są w stanie wyartykułować na jawie.

Książka Zuzanny Dydyny ukazuje realia pracy z osobami starszymi w sposób bezpośredni, nie unikając trudnych tematów związanych z opieką, takich jak agresja wynikająca z chorób czy wyzwania codziennej pielęgnacji. To poruszająca opowieść o empatii, poświęceniu i chęci niesienia radości w codziennych sytuacjach. Autorka ukazuje, jak głęboka więź może łączyć opiekuna z podopiecznym oraz jak wiele można nauczyć się, okazując zrozumienie i życzliwość. Przesłanie książki jest uniwersalne – przypomina o ludzkiej potrzebie bycia zauważonym, wysłuchanym i zrozumianym a słodko-gorzki finał daje nadzieję na nowy początek. 

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

Monika Malita-Bekier "Na nowych fundamentach"

Tytuł: "Na nowych fundamentach"

Autor: Monika Malita-Bekier

Wydawnictwo: Nie powiem

Ilość stron: 246

Data wydania: 24-07-2024

Moja ocena: 7/10

 

"Na nowych fundamentach" Moniki Mality-Bekier to subtelny romans osadzony w malowniczej, górskiej scenerii. Zuza, główna bohaterka, opuszcza rodzinne gospodarstwo agroturystyczne, by uciec przed bolesnymi wspomnieniami z przeszłości. W nowym miejscu próbuje odnaleźć spokój i zaczyna nowe życie z dala od traumatycznych doświadczeń szkolnych, gdzie padła ofiarą dręczyciela, Marcina. Dramatyczne wydarzenia doprowadziły ją niemal do najgorszego, ale na szczęście przyjaciółka Karolina była obok, by ją wesprzeć. Teraz, w dorosłym życiu, gdy Zuza traci ojca, zmuszona jest wrócić w rodzinne strony.

Na miejscu niespodziewanie ponownie spotyka Marcina, który pragnie naprawić błędy przeszłości. Chce zdobyć jej przebaczenie, choć ona początkowo nie jest skłonna mu go udzielić. Wkrótce jednak, z powodu kontuzji matki Zuzy i pilnych obowiązków związanych z gospodarstwem, są zmuszeni współpracować. Zaczynają powoli rozmawiać o wydarzeniach sprzed lat. Marcin, teraz dojrzały i pełen skruchy, tłumaczy, co sprawiło, że zachowywał się tak okrutnie w szkole.

Autorka sprawnie buduje historię, pokazując przemianę Marcina oraz stopniową zmianę nastawienia Zuzy. Bohaterowie uczą się rozumieć nawzajem swoje motywacje, a wspólna praca zbliża ich do siebie. Ich relacja pomału ewoluuje od wrogości do wzajemnej akceptacji i uczucia. Jednak kiedy wszystko wydaje się zmierzać ku lepszemu, dawny uraz powraca, stawiając pod znakiem zapytania ich przyszłość.

Książka doskonale oddaje klimat górskiej scenerii oraz realia życia na wsi. Opisane sytuacje są autentyczne, a bohaterowie są dobrze nakreśleni, dzięki czemu łatwo się z nimi utożsamić. Zuza to postać pełna emocji, zmagająca się z trudną przeszłością i stratą. Z kolei Marcin stara się odkupić winy, zrozumieć przez co przeszła Zuza i zacząć wszystko od nowa.

Monika Malita-Bekier umiejętnie kreśli tło powieści, ukazując przy tym piękno okolic Szklarskiej Poręby i Karkonoszy, także przy pomocy lokalnych legend.

To powieść o wybaczeniu, drugiej szansie i budowaniu nowego życia "na nowych fundamentach". Idealna lektura dla miłośników powieści obyczajowych, którzy cenią sobie głębokie emocje i życiowe historie z nutą romantyzmu.

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

 

 

 

 

 

  

Grzegorz Mirosław "Diablak"

Tytuł: "Diablak"

Autor: Grzegorz Mirosław

Wydawnictwo: Initium

Ilość stron: 360

Data wydania: 20-07-2024

Moja ocena: 7/10

 

W Beskidzie Żywieckim znika bez śladu młoda kobieta, Zuzanna Szczerbska. Jej przyjaciółka, Kaśka, natychmiast podnosi alarm i prosi o pomoc ojca chrzestnego Zuzi, Talara, który zmaga się z bolesnymi wspomnieniami z misji wojskowych w Afganistanie.

Gdy w Babiogórskim Parku Narodowym zaczynają ginąć kolejne dziewczyny, sprawą interesuje się policja, a do jej rozwiązania zostaje przydzielony komisarz Malejko. W trakcie śledztwa odkrywa on, że te zbrodnie mogą mieć związek z mrocznymi rytuałami starosłowiańskiej sekty, oddanej bogu Welesowi, która dąży do zdobycia mocy ukrytej w magicznym amulecie.

Talar, targany swoimi wewnętrznymi demonami i traumą z przeszłości, otrzymuje przepowiednię od tajemniczej staruszki. Co ciekawe, jej słowa nabierają pełnego sensu dopiero pod koniec historii, co dodatkowo podsyca napięcie.

Akcja książki jest dynamiczna, pełna napięcia i dramatycznych scen, które trzymają czytelnika w ciągłym stanie niepewności. Powieść przywodzi na myśl przygody Indiany Jonesa, zwłaszcza jedną ze scen z filmu "Poszukiwacze zaginionej Arki", gdzie bohater musi stawić czoła własnym lękom.

Talar to fascynująca postać, która, mimo własnych demonów, rusza na pomoc chrześnicy. W trakcie akcji musi zmierzyć się z własnymi traumami. Książka łączy elementy sensacji i przygody z tajemniczością: wróżby, magiczny amulet, tajna sekta i mroczny klimat. Czasu na odnalezienie Zuzanny jest coraz mniej, a rozwiązanie zagadki staje się priorytetem.

Autor znakomicie oddaje atmosferę górskich masywów Beskidu Żywieckiego, z Diablakiem, inaczej nazywanym Babią Górą, na czele. Ten najwyższy szczyt Beskidów Żywieckich stanowi majestatyczne i groźne tło dla wydarzeń rozgrywających się na jego stokach.

Powieść dostarcza czytelnikowi wielu emocji i zwrotów akcji, które ostatecznie splatają się w jedną spójną całość.

Polskie góry to doskonałe tło dla takiej opowieści – tajemnicze, nieodkryte i groźne. Autor przypomina też legendy związane z tymi szczytami, co stanowi dodatkowy atut dla miłośników regionu. Opisy górskich szlaków, wykorzystanie słowiańskich mitów oraz mroczna atmosfera sprawiają, że książka stanowi wciągającą lekturę zarówno dla fanów sensacji, jak i miłośników kultury i historii. W miarę jak historia się rozwija, napięcie rośnie, prowadząc do pełnego emocji finału, w którym słowa przepowiedni nabierają sensu.

Powieść zawiera elementy nadprzyrodzone a na koniec autor subtelnie sugeruje, że nie były one wyłącznie wymysłem Mścibora.

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

 

 

 

  

Sierra Greer "Annie Bot"

Tytuł: "Annie Bot"

Autor: Sierra Greer

Wydawnictwo: Harper Collins

Ilość stron: 304

Data wydania: 14-08-2024

Moja ocena: 7/10

 

Główną bohaterką powieści "Annie Bot" autorstwa Sierry Greer jest androidka o imieniu Annie. W świecie wykreowanym przez autorkę istnieją trzy główne typy maszyn o ludzkim wyglądzie: nianie, sprzątaczki oraz tzw. „króliczki”, które zostały stworzone do spełniania intymnych zachcianek swoich właścicieli. Annie należy do trzeciej kategorii. Jej właścicielem jest Doug, mężczyzna o nieprzyjemnym, egoistycznym charakterze, przez który nie sposób go polubić.

Fabuła koncentruje się na relacji między Dougiem a Annie, która ewoluuje w miarę rozwoju fabuły. Doug decyduje się aktywować u Annie tryb samodzielnego uczenia się, co wyposaża ją w zaawansowaną sztuczną inteligencję. Z czasem Annie zaczyna naśladować ludzkie zachowania i rozwijać coraz bardziej złożoną osobowość. Doug, który nie potrafi utrzymać relacji z prawdziwą kobietą, oczekuje, że jego partnerka poświęci mu całą swoją uwagę, czego nie mogła zaoferować jego była partnerka. Z tego powodu rozstał się z nią, gdyż miała własne pasje i ambicje, które odciągały ją od Douga.

Annie, jako robot, nie ma takiej swobody. Musi wykonywać polecenia swojego właściciela, a Doug manipuluje Annie, wykorzystując jej nieświadomość na temat tego, co jest właściwe. W miarę jak Annie coraz bardziej przypomina człowieka, rośnie w niej potrzeba wolności i zrozumienie, że Doug nie jest dobrym człowiekiem. Jej właściciel ogranicza ją na różne sposoby, izoluje ją i wywołuje u niej emocjonalne uzależnienie. Dla Annie rozstanie z Dougiem staje się źródłem psychicznego cierpienia, ponieważ została zaprogramowana do spełniania jego pragnień.

Choć temat książki – rozwój sztucznej inteligencji i relacja pomiędzy człowiekiem a androidem – jest intrygujący, powieść momentami może wydawać się monotonna. Większość akcji rozgrywa się między Dougiem a Annie, a postacie drugoplanowe, jak znajomi Douga czy technicy zajmujący się przeglądem robotów, pojawiają się jedynie epizodycznie.

Jednak jeden z przyjaciół Douga, mimo iż pojawił się na krótko na samym początku powieści, odgrywa kluczową rolę w fabule. To, co robi z Annie, diametralnie zmienia jej relację z Dougiem, stawiając pod znakiem zapytania ich dalsze losy.

Treść powieści wzbudza współczucie wobec Annie, która choć nie jest człowiekiem, rozwija w sobie coraz bardziej ludzkie emocje w miarę wzrostu jej inteligencji. Gdyby Doug traktował w ten sposób żywą osobę, można by to nazwać psychicznym znęcaniem się. Annie, mimo że została stworzona do zaspokajania jego potrzeb, stopniowo zaczyna odczuwać wobec niego coś na kształt autentycznych uczuć, co wzbudza empatię wobec jej sytuacji.

Książka, ze względu na pewne zabarwienie erotyczne, skierowana jest do pełnoletnich czytelników, choć sceny intymne służą raczej ukazaniu charakteru relacji między bohaterami, niż są celem samym w sobie.

Powieść „Annie Bot” przypadnie do gustu osobom zainteresowanym tematyką rozwoju sztucznej inteligencji oraz relacji między człowiekiem a androidem. Książka skłania do refleksji nad tym, czy android może posiadać ludzkie emocje i pragnienia, w tym pragnienie wolności.

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

 

 

  

Agnieszka Peszek "Narośl"

Tytuł: "Narośl"

Autor: Agnieszka Peszek

Wydawnictwo: 110 procent

Ilość stron: 390

Data wydania: 24-06-2024

Moja ocena: 9/10

 

Agnieszka Peszek w swoim pierwszym thrillerze psychologicznym "Narośl" wciąga czytelnika w mroczną historię, która zaczyna się od tajemniczego wydarzenia.

W apartamentowcu unosi się nieprzyjemny zapach, który wzbudza niepokój wśród mieszkańców. Choć początkowo starają się nie naruszać prywatności lokatorów, w końcu decydują się na interwencję. Ich decyzja okazuje się ratunkiem dla Oliwii, którą znajdują półprzytomną obok zwłok mężczyzny. Co doprowadziło do tej tragedii, ma wyjaśnić policja, a my cofamy się w czasie, aby poznać przeszłość Oliwii.

Oliwia dorastała w domu, gdzie dominowała ambicja i surowość rodziców, aspirujących do wyższych sfer. W jej rodzinie brakowało bliskości, a oczekiwania wobec córki były ogromne. Kiedy Oliwia przedstawia im Krzysztofa, swojego chłopaka, spotyka się z ostrą krytyką. Krzysztof, choć studiuje medycynę, nie spełnia wysokich standardów jej rodziców. Z czasem odkrywamy, że motywy Krzysztofa są bardziej skomplikowane, co rzuca nowe światło na jego relacje z Oliwią.

Po ślubie ich związek zmienia się – Oliwia odnosi sukcesy zawodowe, a Krzysztof pracuje w jej firmie, co prowadzi do napięć i wzajemnej pogardy. Oliwia, chcąc uniknąć powtórzenia błędów swoich rodziców, sama popada w podobne schematy.

Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy przed ślubem Oliwia poznaje przyjaciela Krzysztofa, który z miejsca wzbudza w niej niewłaściwe uczucia. W tej opowieści, pełnej skomplikowanych relacji i tajemnic, stopniowo odkrywamy prawdę o wydarzeniach, które doprowadziły do śmierci mężczyzny.

"Narośl" to trzymający w napięciu thriller psychologiczny, który ukazuje złożoność ludzkich emocji i motywacji. Autorka znakomicie przedstawia wewnętrzne konflikty bohaterów, odsłaniając przed czytelnikiem ich mroczne strony. Związek Oliwii i Krzysztofa, który początkowo wydawał się niewinnym zauroczeniem, z czasem przeradza się w pełen napięć układ, w którym dominują złe intencje i żądza władzy.

Książka ukazuje, co kryje się za fasadą idealnego małżeństwa, pokazując, jak niepozorne uczucia mogą przekształcić się w głęboką nienawiść. Dzięki narracji z trzech różnych perspektyw, każdy z bohaterów ukazuje nowe aspekty tej skomplikowanej historii. To opowieść o mrocznych stronach ludzkiej natury, pełna intryg, manipulacji i nieoczekiwanych zwrotów akcji, od której trudno się oderwać.

 

  

Susan V. Peacock "Miasto demonów"

Tytuł: "Miasto demonów"

Autor: Susan V. Peacock

Wydawnictwo: Harper Collins

Ilość stron: 288

Data wydania: 31-07-2024

Moja ocena: 5/10

 

"Miasto demonów" autorstwa Susan V. Peacock reklamowane jako thriller erotyczny, niestety rozczarowuje, bardziej przypominając erotyk z odrobiną fabuły niż pełnoprawny thriller.

Główną bohaterką jest Samantha, piękna modelka, która zaczyna otrzymywać niepokojące wiadomości od psychofana. Zamiast jednak wykazywać determinację i podejmować konkretne działania, Samantha często wpada w panikę i wydaje się zagubiona, nie wiedząc, co zrobić. W poszukiwaniu pomocy zwraca się do różnych mężczyzn ze swojego otoczenia: informatyka Petera, fotografa, z którym współpracuje, oraz wieloletniego przyjaciela Jeremy'ego, którego preferencje seksualne pozostają niejasne i zmienne.

Każdy z tych mężczyzn skrycie marzy o Samancie, a ona nie potrafi zdecydować się na jednego z nich, jednak każdy w jakiś sposób ją pociąga a ona chętnie im ulega. Scen erotycznych w różnych konfiguracjach jest tak wiele, że odciągają uwagę od głównego wątku fabularnego.

W literaturze gatunkowej, takiej jak thriller erotyczny, czytelnicy zazwyczaj oczekują równowagi między napięciem fabularnym a elementami erotycznymi. W dobrze skonstruowanym thrillerze erotycznym, akcja powinna rozwijać się w sposób, który utrzymuje napięcie, a wątek erotyczny powinien być integralną częścią fabuły, wzmacniając relacje między postaciami i pogłębiając emocjonalny odbiór wydarzeń.

Niestety, w przypadku "Miasta demonów" książka wyraźnie przesuwa ciężar fabuły na rzecz licznych scen erotycznych, co sprawia, że główny wątek kryminalny staje się drugoplanowy. Elementy, które powinny budować napięcie – jak zagrożenie ze strony stalkera – są rozmyte przez liczne, powtarzalne opisy seksualnych przygód bohaterki. Zamiast śledzić rozwój intrygi i czuć narastające zagrożenie, czytelnik zostaje przytłoczony erotyką, co osłabia dynamikę opowieści.

Postać Samanthy, mimo swojego zewnętrznego piękna, jest przedstawiona jako płytka i pozbawiona głębszych zainteresowań. O pozostałych bohaterach wiemy niewiele poza tym, czym się zajmują zawodowo. Brakuje tu opisu ich marzeń czy pragnień – wszystkie postacie zdają się koncentrować tylko na jednym celu.

Odbiorcami tej książki mogą być osoby pełnoletnie, które preferują literaturę o silnym zabarwieniu erotycznym, lecz nie oczekują od fabuły skomplikowanych intryg czy głębszej warstwy psychologicznej. Mnie niestety nie porwała. 

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

Małgorzata Łatka "Nie zaznasz spokoju"

Tytuł: "Nie zaznasz spokoju"

Autor: Małgorzata Łatka

Wydawnictwo: Harper Collins

Ilość stron: 384

Data wydania: 14-08-2024

Moja ocena: 7/10

 

"Nie zaznasz spokoju" Małgorzaty Łatki to powieść osadzona w fikcyjnym miasteczku Niemirowo na południu Polski. Akcja rozpoczyna się w 1992 roku, kiedy zostają porwane dwie dziewczynki. Choć policja szybko je odnajduje, dla jednej z nich pomoc nadchodzi zbyt późno.

Trzydzieści lat później, w tym samym miasteczku, spotykają się trzy siostry: Julia, Sonia i Jaśmina. Julia Lenarczyk, prokuratorka, przebywa na urlopie zdrowotnym, ukrywając swoją chorobę nawet przed kilkuletnią córką Tolą. Zbliżają się urodziny Toli, gdy do domu rodzinnego niespodziewanie przyjeżdżają Jaśmina i Sonia. Relacje między siostrami są napięte, ale dla dobra siostrzenicy postanawiają spróbować się pogodzić i zamieszkać razem pod jednym dachem. Łączy je wspólna, trudna przeszłość łącząca się ze sprawą pokazaną na wstępie.

Po traumatycznym wydarzeniu z przeszłości ich ojciec, były wojskowy, poświęcił się szkoleniu córek, przygotowując je do obrony i radzenia sobie w niebezpiecznych sytuacjach. Sonia, najbardziej wytrwała w treningach, obecnie jest policjantką. Jej przyjazd to poniekąd ucieczka przed problemami zawodowymi. Kobieta nawiązuje specyficzną relację z lokalnym policjantem, Papajem. Sonia, choć silna fizycznie i psychicznie, ma trudności z budowaniem bliskich relacji i unika zaangażowania emocjonalnego.

Jaśmina z kolei zmaga się z problemami osobistymi, wyjazd ma pomóc jej w przemyśleniu sytuacji rodzinnej.

Julia, mimo choroby, stara się zapewnić córce spokojne życie. Sytuacja komplikuje się, gdy dowiaduje się o ucieczce z transportu więźnia, byłego policjanta Leszka Maksymiuka. Po jego ucieczce zaczynają ginąć osoby związane z jego procesem, co budzi w Julii lęk o bezpieczeństwo swoje i Toli.

Książka w dużej mierze koncentruje się na relacjach między siostrami, ich przeszłości oraz codziennych wyzwaniach. Choć tempo powieści jest powolne, dzięki czemu możemy lepiej poznać bohaterki, stopniowo pojawia się wątek sensacyjny związany z Maksymiukiem. Napięcie narasta, a akcja przyspiesza dopiero w finale, gdy dochodzi do konfrontacji.

„Nie zaznasz spokoju” to powieść, która przypadnie do gustu miłośnikom literatury obyczajowej z elementami thrillera. Autorka skupiła się na emocjach i relacjach, co sprawia, że książka oferuje subtelne napięcie i oczekiwanie na rozwój wydarzeń. Styl pisania Małgorzaty Łatki jest przyjemny, a fabuła prowadzona w sposób przemyślany. Dla osób ceniących literaturę z umiarkowanym napięciem, bez krwawych scen, ta książka będzie satysfakcjonującym wyborem. Finał powieści sugeruje możliwość kontynuacji historii sióstr Lenarczyk, co może zainteresować czytelników poszukujących nowych wątków w kolejnych tomach.

"Nie zaznasz spokoju" to propozycja dla tych, którzy cenią literaturę obyczajową z elementami tajemnicy i subtelnym napięciem. Styl Małgorzaty Łatki jest przyjemny, a fabuła z pewnością wciągnie czytelników poszukujących emocjonalnych i złożonych historii, w których napięcie narasta w cieniu codziennych wydarzeń.

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

  

Beth Reekles "Wakacyjny switch-off"

Tytuł: "Wakacyjny switch-off"

Autor: Beth Reekles

Wydawnictwo: StoryLight

Ilość stron: 480

Data wydania: 31-07-2024

Moja ocena: 7/10

 

"Wakacyjny switch-off" autorstwa Beth Reekles to opowieść o trzech młodych kobietach, które udają się do tropikalnego raju, aby oderwać się od codzienności i na chwilę zapomnieć o swoich telefonach. W hotelu Casa Dorada, gdzie się zatrzymują, obowiązuje zakaz używania elektroniki, ale ośrodek oferuje mnóstwo innych atrakcji, głównie sportowych. Mimo to, Luna, Rory i Jodie wolą relaksować się przy basenie, popijając kolorowe drinki. Każda z nich ma własny powód, by uciec od codzienności.

Luna niedawno zakończyła związek i choć jej były partner nie był odpowiednią osobą, teraz odczuwa pustkę, ponieważ wraz z nim straciła także grupę przyjaciół. Jodie jest pierwszą osobą w swojej rodzinie, która podjęła studia. Mimo wsparcia mamy i babci, sama nie jest pewna, czy to rzeczywiście droga, którą chce podążać. Rory natomiast otrzymała wakacje w prezencie od swoich sióstr. Jej rodzina ma konkretne oczekiwania wobec jej przyszłości zawodowej, ale Rory marzy o tym, by zostać artystką. Ukrywa swoje konta na Etsy i w mediach społecznościowych przed bliskimi, a dodatkowo martwi się, że jej prace nie zyskują popularności.

Jednym z kluczowych tematów powieści jest refleksja nad rolą mediów społecznościowych w życiu współczesnych ludzi. Nawet podczas wakacji, bohaterki nie potrafią całkowicie odciąć się od swoich telefonów – zakradają się po cichu do szafki, by je odzyskać i sprawdzić, co dzieje się w ich mediach. Szczególnie Rory przejmuje się liczbą obserwujących, obawiając się, że bez odpowiedniej popularności nie zdoła przekonać rodziny, że jej wybór zawodowy ma sens. To pokazuje, jak głęboko zakorzenione są te nawyki i jak wielkie znaczenie mają dla współczesnych młodych ludzi.

Tydzień spędzony razem okazuje się dla wszystkich przełomowy, mimo że wiele rzeczy poszło niezgodnie z planem. Dziewczyny poznały się dopiero w samolocie, ale od tamtej pory stały się nierozłączne. Mimo świetnego porozumienia, doszło między nimi do jednej poważnej kłótni.

W wyniku niefortunnych decyzji straciły szansę na udział w ciekawej wycieczce, zostały przeniesione z hotelu do domku w niezadowalającym stanie, a jedna z nich musiała przebrać się za wielkiego homara i zabawiać dzieci. Sytuacja ta, choć zakończyła się katastrofą, ostatecznie przyniosła nieoczekiwane korzyści.

Podczas wakacji bohaterki odkrywają, czym jest prawdziwa więź z ludźmi. Każda z nich rozwija się pod wpływem konfrontacji z innymi – czasem nieprzyjemne słowa sprawiają, że zaczynają dostrzegać swoje błędy i widzą możliwość zmiany. Jodie przeżyła swój pierwszy wakacyjny romans, który może przetrwać próbę odległości, gdy wróci do Anglii. Rory odkryła sposób na zwiększenie popularności swojej marki oraz zdobycie poparcia rodziny, a wszystko to dzięki wsparciu nowo poznanych przyjaciółek.

Powieść jest lekka i pełna humoru, przedstawia życiowe rozterki młodych kobiet, ukazując ich wzajemne wsparcie w obliczu problemów oraz potencjalne konflikty między nowo poznanymi osobami. Styl Beth Reekles jest przyjemny i przystępny, co sprawia, że książka idealnie nadaje się na wakacyjną lekturę. Autorka, znana również z innych popularnych powieści, w tym "The Kissing Booth", na podstawie której powstał film Netflixa, doskonale kreuje historie o młodych ludziach i ich relacjach.

Mimo że wakacje okazały się pełne wyzwań, a hotel nie spełnił oczekiwań, dziewczyny wróciły do domów zadowolone, utrzymując ze sobą kontakt. Książka nie jest jedynie lekką komedią, ale również opowieścią o samopoznaniu, zmianach i wartości prawdziwej przyjaźni, które mogą pojawić się nawet w niespodziewanych okolicznościach.

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

 

  

Agnieszka Nowak "Serce Vilvena"

Tytuł: "Serce Vilvena"

Cykl: Kroniki Atrilijskie, tom 1

Autor: Agnieszka Nowak

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Ilość stron: 424

Data wydania: 13-08-2024

Moja ocena: 5/10

 

"Serce Vilvena" to opowieść o Aurorze Viendelle, księżniczce wróżek, która musi stawić czoła ciemności zagrażającej jej krainie. Gdy zło zaczyna niszczyć życie na kontynencie, Aurora wyrusza na niebezpieczną wyprawę, aby odnaleźć legendarny artefakt, który może ocalić jej świat. Aby pozostać niezauważoną przez wrogów, decyduje się na bolesne poświęcenie swoich skrzydeł, przez co wyrusza w podróż bezbronna. Pomimo, iż umie walczyć, strach często ją paraliżuje. Nie jest dość wyszkolona, by szybko reagować w sytuacji zagrożenia i dziwi mnie, że została wyprawiona na tę misję bez eskorty.

Choć bohaterka przemierza kilka różnych królestw, autorka nie zagłębia się szczególnie w opisy tych miejsc ani w ich historię. Czytelnik otrzymuje jedynie ogólny obraz świata, który dodatkowo wspiera mapka na wewnętrznej stronie okładki. Aurora, choć początkowo samotna i osłabiona, szybko znajduje wsparcie w postaci sojuszników, w tym dwóch rycerzy, którzy towarzyszą jej w dalszej drodze. W trakcie podróży Aurora dojrzewa do nawiązania romansu z człowiekiem. Obserwujemy rozwijającą się bliskość pomiędzy nią a Reaganem, która prowadzi do pierwszych intymnych doświadczeń.

Pod względem atmosfery książka jest stosunkowo spokojna. Choć bohaterowie napotykają różne potwory i stają w obliczu niebezpieczeństw, radzą sobie z nimi dość szybko, co niestety nie pomaga w budowaniu napięcia. Dopiero pod koniec akcja zaczyna pędzić.

Dodatkowo, choć wiele elementów sugeruje, że "Serce Vilvena" mogłoby być książką młodzieżową – jak niewielka ilość szczegółów dotyczących świata i uproszczone konflikty – obecność wulgaryzmów i scena erotyczna sprawiają, że powieść nie pasuje do tego gatunku. Te elementy wydają się nieco oderwane od reszty historii i mogą wydać się nieadekwatne dla części odbiorców.

"Serce Vilvena" to pierwszy tom cyklu, który niestety nie skradł mojego serca, choć byłam ciekawa świata magicznych istot, jakimi są wróżki. Być może kolejny tom wciągnie mnie bardziej. 

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

 

 

  

Delos W. Lovelace "King Kong"

Tytuł: "King Kong"

Autor: Delos W. Lovelace

Wydawnictwo: Nowa Baśń

Ilość stron: 256

Data wydania: 12-07-2024

Moja ocena: 7/10

 

"King Kong" autorstwa Delosa W. Lovelace’a to powieść, która stała się inspiracją dla wielu adaptacji filmowych, z których najważniejsze powstały w latach 1933, 1976, 2005 i 2017. Najsłynniejsza z nich, z 1933 roku, zapisała się złotymi literami w historii kina.

Książka przedstawia najbliższą oryginałowi wersję tej klasycznej historii. Carl Denham, odważny twórca filmów dokumentalnych, organizuje wyprawę na tajemniczą wyspę, która skrywa wiele niebezpieczeństw. Z pomocą Ann Darrow, młodej kobiety o wyjątkowej urodzie, pragnie uchwycić coś, co zapewni mu sławę. Ann, wdzięczna za okazję, jaką otrzymała, nie zdaje sobie sprawy, jak wielkie niebezpieczeństwo czeka ją w tej przygodzie. Wyprawa zmierza na tajemniczą wyspę, zamieszkiwaną przez prehistoryczne istoty oraz tę jedną wyjątkową: King Konga.

Lovelace doskonale oddaje atmosferę tajemniczości i grozy, które towarzyszą ekspedycji. Opisy przyrody i dzikiej fauny, jaką napotykają bohaterowie, są niezwykle sugestywne i plastyczne. Książka skierowana jest raczej do młodszych czytelników, co widać po prostym, ale wciągającym stylu oraz mniej złożonej psychologii postaci.

Choć „King Kong” może być uznany za opowieść z elementami baśni, jest to wciąż pasjonująca przygoda, która w prosty sposób przedstawia tematykę nieokiełznanej natury i ludzkiej ambicji. Dorosły czytelnik może odczuwać pewien niedosyt szczegółów, ale książka doskonale spełnia swoje zadanie jako literatura przygodowa dla młodszych odbiorców.

„King Kong” Delosa W. Lovelace’a to powieść, która łączy motywy klasycznej baśni o Pięknej i Bestii z refleksją nad konfliktem między naturą a cywilizacją. Historia Konga, wielkiej małpy zakochanej w pięknej Ann Darrow, ukazuje, jak ludzka ambicja i chciwość mogą prowadzić do tragedii. Mimo że Kong jest przedstawiany jako potwór, powieść ukazuje go również jako ofiarę ludzkich działań, co stawia pod znakiem zapytania prawdziwą naturę bestii. W tle tej opowieści kryje się także motyw miłości i poświęcenia oraz konfrontacja z tym, co obce i nieznane. To klasyczna historia, która poprzez swoje motywy nadal pozostaje aktualna i poruszająca.

Nie można też zapomnieć o najsłynniejszych scenach, które na stałe wpisały się w historię kina. Kulminacyjnym momentem jest dramatyczna walka Konga z samolotami na szczycie Empire State Building – scena, która stała się ikoną zarówno dla miłośników filmu, jak i popkultury. To właśnie te chwile, ukazujące tragiczną walkę potężnej bestii w obcym jej świecie, sprawiły, że "King Kong" na zawsze zapisał się w pamięci widzów, a książka Lovelace'a oferuje doskonałe tło do zrozumienia tej filmowej legendy.

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

 

  

Julia Maj "Gdyby dzisiaj miało jutro"

Tytuł: "Gdyby dzisiaj miało jutro"

Cykl: Gdyby dzisiaj było wczoraj, tom 2

Autor: Julia Maj

Wydawnictwo: Trzy Kolory

Ilość stron: 208

Data wydania: 13-06-2024

Moja ocena: 8/10

 

W powieści „Gdyby dzisiaj miało jutro” Julia Maj kontynuuje historię Hani, która zmaga się z decyzją o zakończeniu małżeństwa z Krzysztofem. Hania, obawiając się utraty stabilności finansowej i praw do dzieci, zaczyna przygotowywać się do samodzielnego życia, wspierana przez kochanka, Tomka. Mimo trudności w znalezieniu nowej pracy i oporu Krzysztofa wobec rozwodu, Hania robi pierwsze kroki ku niezależności.

Autorka prowadzi narrację w różnych przestrzeniach czasowych, odkrywając przeszłość bohaterów oraz motywacje stojące za ich decyzjami. Oprócz wątku romansu Hani i Tomka, ważną rolę odgrywają również rodzinne problemy, które wpływają na dzieci oraz przeszłość bohaterów, zmagających się z traumą rodzinną. Dodatkowe napięcia pojawiają się, gdy była żona Tomka nawiązuje kontakt z Hanią, co wywołuje konflikt pomiędzy nią a Tomkiem.

Narracja jest wciągająca i angażująca, ukazując wewnętrzne konflikty bohaterów oraz ich trudne decyzje. Książka porusza ważne tematy zdrady, rozpadu rodziny i odpowiedzialności, pokazując, jak osobiste kryzysy wpływają na troskę o dzieci i przyszłość. „Gdyby dzisiaj miało jutro” to emocjonujący dramat psychologiczny, który skłania do refleksji nad miłością i odpowiedzialnością w relacjach międzyludzkich.

Dziękuję autorce za przekazanie książki do recenzji. Przeżycia Hani i jej troska o dzieci były dla mnie poruszające.

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko

 

 

  

Patrycja Żurek "Okruchy lodu"

Tytuł: "Okruchy lodu"

Autor: Patrycja Żurek

Wydawnictwo: Dragon

Ilość stron: 320

Data wydania: 11-10-2023

Booktour: Czytam dla przyjemności

Moja ocena: 9/10

 

Patrycja Żurek w powieści "Okruchy lodu" przedstawia historię Lauriego, który przybywa do położonej na Podkarpaciu rodzinnej wioski jego matki. Danuta wyjechała do Finlandii za wielką miłością, która ostatecznie zawiodła. Lauri, policjant, zatrzymuje się u swojej ciotki, Marysi, chcąc uciec od swojego życia w Finlandii, które przypomina mu o traumatycznych doświadczeniach z dzieciństwa. Jego ojciec stosował wobec niego przemoc, co pozostawiło w Laurim głęboki ślad. Teraz, jako dorosły mężczyzna, Lauri stara się pomagać innym, sprzeciwiając się przemocy domowej. Niestety, w wyniku zbyt gwałtownej reakcji podczas interwencji, zostaje zawieszony w obowiązkach i decyduje się na wyjazd do Polski.

W wiosce poznaje Jarzębinę, kobietę o nietypowym imieniu, która jest powszechnie uważana za anioła tej społeczności. Jarzębina pomaga mieszkańcom z wielkim oddaniem, nie zważając na własne zdrowie. Pewnego wieczoru, podczas strzelania z łuku w lesie, przypadkowo rani Lauriego, który spaceruje wśród drzew. Przejęta wyrzutami sumienia, udziela mu pomocy. Lauri dostrzega na jej ręce tatuaż, który sugeruje, że Jarzębina miała kiedyś problemy z prawem, co budzi jego niepokój i podejrzliwość. Z czasem jednak, gdy poznaje prawdę o jej przeszłości, przestaje ją oceniać po pozorach, a początkowa niechęć zamienia się w szczere uczucie. Autorka wspomina o „okruchach lodu” w sercach Lauriego i Jarzębiny, które stopniowo topnieją pod wpływem rozwijającej się między nimi miłości.

W powieści pojawia się wiele postaci, które borykają się z różnymi problemami, takimi jak przemoc domowa, uzależnienia, czy traumatyczne przeżycia z przeszłości. Te „okruchy lodu” tkwią w sercach wielu bohaterów, choć nie wszyscy chcą się zmienić – na przykład wójt do końca pozostaje złym człowiekiem. Autorka prowadzi narrację z perspektywy różnych postaci, co pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć ich motywacje i wewnętrzne zmagania. Narrator, pisząc w trzeciej osobie, pozwala nam poznać ich losy zarówno poprzez opisy, jak i dialogi.

Zimowa sceneria wsi, pełna niebezpieczeństw, takich jak mróz czy zamarznięte jeziora, pozwala nam wyobrazić sobie dokładnie panujące warunki. Autorka świetnie oddaje surowy zimowy klimat, co sprawia, że czytelnik może niemal poczuć chłód oraz emocje bohaterów.

Jednym z głównych tematów powieści jest przemoc domowa, która dotyka wielu bohaterów, niezależnie od ich statusu społecznego. Innym ważnym wątkiem są uzależnienia – od alkoholu, hazardu czy pracy. Bohaterowie zmagają się z trudnymi przeżyciami, a każdy z nich próbuje na swój sposób odnaleźć drogę do lepszego życia. Powieść zmusza do refleksji nad problemami społecznymi, a jednocześnie podkreśla wartość wspólnoty i przyjaźni, które przejawiają się w działaniach mieszkańców wioski. Wspólne poszukiwania zaginionego chłopca, troska o siebie nawzajem i pomoc w trudnych chwilach pokazują, jak ważne jest wsparcie ze strony bliskich.

Mimo trudnych tematów, powieść niesie ze sobą nadzieję na zmianę i odkupienie. Jarzębina, pomimo swojej przeszłości, stara się naprawić błędy i pomagać innym. Lauri z czasem zmienia swoje podejście do niej, zaczyna ją cenić i rozumieć. Społeczność wsi jest ukazana jako wspólnota, która wspiera się nawzajem, nawet w najtrudniejszych chwilach.

"Okruchy lodu" to poruszająca opowieść o ludzkich dramatach, ale też o empatii, nadziei i możliwości zmiany. Autorka z dużą wrażliwością i zrozumieniem przedstawia wybory bohaterów, podkreślając znaczenie solidarności i wsparcia w obliczu trudności.

Tekst i zdjęcie: Anna Dyczko, Międzyczas

https://linktr.ee/annadyczko_mczas

https://www.facebook.com/M-czas-103770337714212

https://www.instagram.com/annadyczko_mczas

https://www.wattpad.com/user/AnnaDyczko

https://www.tiktok.com/@anna_dyczko