Międzyczas: Natalia Szyszkowska "Dwunaste piętro"

piątek, 19 grudnia 2025

Natalia Szyszkowska "Dwunaste piętro"

Wydawnictwo: Axis Mundi

Ilość stron: 192

Data wydania: 05-11-2025

Moja ocena: 7/10

Narratorka rozpoczyna swoją opowieść z perspektywy dwunastego piętra, gdzie znajduje się oddział szpitalny, na którym zmaga się z chorobą. Raz jesteśmy z nią tu i teraz, w rytmie powtarzalnych czynności dnia: przyjmowania leków, oczekiwania na obchód, obserwowania niezmiennego widoku za oknem. Innym razem wraz z nią odpływamy myślami do przeszłości: do dziecięcych psot z bratem i rodzinnych podróży, podczas których odkrywała świat z mężem i synem. W szpitalnej sali pozostają jej głównie wspomnienia, bo cóż innego można robić między jednym badaniem a drugim?

Choć bohaterka jest poważnie chora, nie jest to książka o umieraniu, lecz o życiu, które uporczywie trwa mimo wszystkiego. Zauważa, że jej rzeczywistość się skurczyła: z pełnej doświadczeń i podróży do kilku metrów szpitalnej przestrzeni; z towarzystwa wielu ludzi do obecności wyłącznie najbliższych. Bywa wściekła, zwłaszcza gdy ktoś usiłuje ją nieumiejętnie pocieszyć. Włosy kiedyś odrosną, ale to najmniejsza strata. Są też takie, których rak nie odda.

Boi się powrotu do domu, tego, jak zostanie odebrana z łysą głową i wychudzoną sylwetką. Nie może przytyć, choć je dużo. Walczy z bezsennością, a sen jest dla niej najcenniejszym paliwem do regeneracji. Wspomina rekordzistę, który potrafił nie spać przez wiele dni; sama wolałaby zdobywać rekordy w czymś o wiele przyjemniejszym, na przykład w przytulaniu ukochanej osoby.

To książka bardzo refleksyjna, gęsta od przemyśleń i obserwacji. Nie dla każdego, ale dla tych, którzy szukają intymnej, prawdziwej opowieści o kruchej codzienności choroby i o sile, która czasem objawia się tylko w tym, że wstaje się kolejnego dnia. Dla osób, które nie boją się zaglądać w trudniejsze zakamarki życia.